به دلیل کوهستانی و دشت بودن منطقه ما غذاهای دریایی و یا برنج نقش کمتری در زندگی مردم داشته است.معمولا غذاهای عموم مردم منطقه ما بر مبنای کشاورزی و دامداری و باغداری بوده، و قوت غالب آنان را نان گندم تشکیل میداد. شامل: نان لواش و گرده(پنجه کش) و فطیر و یا چند دهه قبل تر از آن به نان جو(جؤنه) و در سالهای شیوع آفت و قحطی و یا فقر مطلق مردم و نان ارزن(آجو دارو چورهگی مختص قشر ضعیف) که نامرغوبترین نوع نان در گذشته ها بوده است.