به گزارش جهان نیوز، عکسی که می بنید، در پاییز 1362 و در گرماگرم "عملیات والفجر4" گرفته شده است. در عکس، شهید "حمید باکری" قائم مقام فرماندهی "لشکر31 عاشورا"(نفر سمت چپ) و شهید "شاپور برزگر" فرمانده محور لشکر(شخصی که دست راست ندارد) دیده می شوند.

این عکس را باید آخرین تصویر مشترک این دو سردار عاشورایی به حساب آورد. "شاپور برزگر" چند روز پس از گرفته شدن این عکس، در 13 آبان، طی همین عملیات شربت شهادت نوشید. "حمید باکری" نیز تنها چهار ماه بعد، در "عملیات خیبر" به او ملحق شد.

شهید"شاپور برزگر گلمغانی" در آبان سال 1336 در "اردبیل" به دنیا آمد. او در 14 اردیبهشت 1362، هنگامی که فرماندهی "پادگان آموزشی شهید پیرزاده اردبیل" را بر عهده داشت، در اثر انفجار نارجک، دست راستش از مچ قطع شد (که در عکس، دست خالی اش به خوبی دیده می شود).

از شهید "برزگر"، وصیتنامه ای به این شرح به جا مانده است:

بسم الله الرحمن الرحیم

تاریخ را که می‌نگرم پر از حوادثی است که در جوامع مختلف بشری رخ داده. در اثر حادثه‌ها ، عده بی‌شماری از انسانها به خاطر تعدادی دیگر از بین رفته‌اند . قدرتمندها ، ضعیفها را از سر راه خود برداشته‌اند تا بدون مانع بتوانند به نیات و آمال کثیف و ناپاک خود برسند.
در زمان پیامبر اسلام ـ حضرت محمد (ص) ـ مشرکین مکه چقدر به اذیت و آزار آن فرستاده خداوند پرداختند ! این مطالب را خداوند در قران کریم برای پند و عبرت نسل آینده ذکر کرده است . تنها عاملی که این عده را به کارهای ناپسند وا داشته ، دنیا پرستی است .
هر چه از بدی‌ها بر سر انسان بیاید ، از مادیات و خود‌‌خواهی انسان است .

در حدیثی چنین آمده است : (حب الدنیا رأس کل خطیئه)
آنها که مخالف راه انبیاء می‌روند بدانند و آگاه باشند که سرنوشتشان غیر از سرنوشت دوستانشان در تاریخ نخواهد بود و مخالفت آنها نیز از مادی بودن آنهاست و نه چیز دیگر
تو پنداری جهانی غیر از این نیست زمین و آسمانی غیر از این نیست !

و اما دسته دیگری که در جامعه راه قرآن و انبیا را الگوی خود قرار داده‌اند و همیشه سعی در اجرای فرامین خداوند متعال کرده‌‌اند ، در دنیا و آخرت سعادتمند خواهند بود . و به همین سبب است که جامعه اسلامی امروز در کشورمان به رهبری امام امت با گامهای استوار در جهت پیاده کردن احکام الهی پیش می‌تازد و جوانان حزب اللهی امت مسلمان نیز پرچمدار این نهضت در جبهه‌های حق علیه باطل هستند و این وارستگان مسلمان ،‌ دنیا را با تمام مظاهر فریبنده‌اش رها کرده و به اسلام روی آورده‌اند و در مسیر مقدس الهی،‌ صمیمانه به جهاد و کارزار با دشمنان دین حق برخاسته‌اند و اسلام نیز جز برپایه این نوع ایثارگری‌ها استوار است .

اساساً جانبازی در مسیر حق یعنی دست کشیدن و خالی شدن از هر چیزی که نفس را به رسوب کردن و باز‌نشستن فریب دهد و اوج گرفتن به سوی حیاتی جاودانه که همه چیز است و تعالی و کمال. مسلماً اگر اندیشه و جان هر فردی سرشار از این هدف مقدس شود ، دیگر عذاب و شکنجه دشمن بر او کارگر نمی‌افتد ، چرا که او روح خود را چنان در آسمان بلند کمال اوج داده است و مجذوب جهان پر شکوه ابــدیت گردیده که هر نــوع مصیبت و دردی را که در این دنیای خاکی بر آخرت سنگینی می‌کند از یاد برده است .

در مسیر الی الله است که دوستان با صفا، که روحی شعله‌ور از عشق به قربانی شدن در راه حق و پاسخ گفتن به ندای رهایی بخش خداوند و رسولش دارند گرد هم اجتماع می‌کنند تا جهانی که از همه زشتی‌ها و پستی‌ها مبراست بسازند. تمامی این دوستان صمیمی در دنیا مجاهدان وفادار به حق بوده و هستند و در آخرت شهیدانی جاوید .

دل بر جهان مبند که این بی‌وفا عروس .... با هیچ کس شبی به محبت به سر نکرد
(شاپور برزگر )