میلیون‌ها سال طول می‌کشد تا نور کهکشان‌های دوردست به ما برسد. از این رو، هرگاه که به آسمان شب می‌نگریم، در حقیقت به اعماق زمان خیره شده‌ایم.
 
به گزارش فرادید به نقل از بی بی سی انگلیسی، تلسکوپ فضایی هابل از شروع کار خود توانسته عکس‌های خارق‌العاده‌ای را از کهکشان‌های دوردست بگیرد. نور این کهکشان با اختلاف چند میلیون سال به ما می‌رسند، بنابراین زمانی که به آن‌ها نگاه می‌کنیم در واقع گذشته‌ی آن‌ها را نگاه کرده‌ایم. به عبارتی، اگر یک کهکشان ده میلیون سال نوری با ما فاصله داشته باشد و ما همین امروز آن را مشاهده کنیم، در حقیقت حالت ده میلیون سال پیش آن را دیده‌ایم؛ مدت‌ها پیش از تکامل انسان.
 

 

کهکشان فرفره (Pinwheel) که به آن Messier 101 هم گفته می‌شود را نگاه کنید. این کهکشان 25 میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد. تصویر بالا در واقع دقیق‌ترین عکسی است که هابل تاکنون از یک کهکشان مارپیچی گرفته است. فاصله‌ی یک طرف کهکشان تا انتهای دیگر آن 170 هزار سال نوری است که نشان می‌دهد دو برابر کهکشان ما است. همچنین تخمین زده می‌شود که بیش از یک تریلیون ستاره در این کهکشان زندگی کنند.
 

 

کهکشان کلاه مکزیکی (Sombrero) حدود 28 میلیون سال نوری با ما فاصله دارد. پهنای این کهکشان 50 هزار سال نوری است و اندازه آن نیز 800 میلیارد برابر خورشید است.
 

 

این دو کهکشان مارپیچی که به آن‌ها کهکشان دو شاخک (Antennae) گفته می‌شود، در گذشته از هم فاصله داشتند اما به تدریج به دلیل وجود گرانش به سمت یکدیگر کشیده شدند. تعامل بین این دو کهکشان از صدها میلیون سال پیش آغاز شد. کهکشان دو شاخک حدود 45 میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد، ولی با این حال، نزدیک‌ترین دو کهکشان برخورد کننده به ما محسوب می‌شوند.
 

 

این کهکشان مارپیچی تنها (NGC 6503) در لبه یک فضای بسیار بزرگ و تهی قرار گرفته که به آن «نواحی پوچ» (Void) گفته می‌شود. کهکشان مارپیچی NGC 6503 حدود 18 میلیون سال نوری با ما فاصله دارد. گفتنی است پهنای این کهکشان 150 میلیون سال نوری است.
 

 

دو کهکشانی که به یکدیگر نزدیک شده و به حالت گل رز درآمده‌اند. نور این کهکشان از فاصله 200 میلیون سال نوری آن‌‎طرف‌تر به ما می‌رسد. این دو کهکشان در کنار هم و با نام Arp 273 شناخته می‌شوند. کهکشان بزرگتر در سمت راست تصویر UGC 1810 نام دارد که شکل مارپیچی آن باعث کشیده شدن کهکشان نزدیک‌تر UCC 1813 به سمت خود شده است. نورهای آبی درخشان در اطراف کهکشان بزرگتر ستاره‌های جوان بوده که در حال سوختن هستند.
 

 

برخی از دانشمندان معتقدند که حجم زیادی از گاز کهکشان M106 (در تصویر بالا) توسط یک سیاه‌چاله‌ی عظیم بلعیده می‌شود. این کهکشان 23 میلیون سال نوری با ما فاصله دارد. این کهکشان در صورت فلکی تازی‌ها (Canes Venatici) واقع شده است.
 

 

کهکشان کوتوله‌ی I Zwicky 18 بسیار کوچک‌تر از کهکشان راه شیری خودمان است. این کهکشان 59 میلیون سال نوری با ما فاصله دارد. نواحی آبی و سفید رنگ مرکز آن احتمالا حاکی از مناطق پرستاره این کهکشان باشد.
 

 

در تصویر بالا نمای زیبای کهکشان مسیه ۸۳ یا همان کهکشان فرفره جنوبی را می‌بینیم. این کهکشان به مراتب سریع‌تر از کهکشان ما در حال ستاره سازی است. رنگ قرمز تصویر نشان از بی‌نهایت ستاره جوان این کهکشان است. تنها برخی از ستاره‌های آن چند میلیون سال سن دارند. کهکشان فرفره جنوبی حدود 15 میلیون سال نوری با ما فاصله دارد.
 

 

این تصویر ترکیبی از چندین عکس با طول موج‌های مختلف است که توسط تلسکوپ فضایی هابل، چاندرا ایکس ری و تلسکوپ فضایی اسپیتزر گرفته شده است.  کهکشان M82 تنها 11.5 سال نوری با ما فاصله دارد. از این جهت، نزدیک‌ترین کهکشان به ما است.
 

 

یک سیاه چاله بسیار بزرگ و گرسنه در قلب کهکشان NHC 1275 وجود دارد. این سیاه چاله باعث شده تا این کهکشان بسیار دور بتواند اشعه ایکس بسیار قوی تولید کند. اشعه‌ای که ما با گذشته 230 میلیون سال شاهد آن‌ها هستیم.
 

 

کهکشان بسیار متراکم M60-UCD1 را مشاهده کنید.  جرم این کهکشان 200 میلیون برابر جرم خورشید ما است و حدود 54 میلیون سال نوری نیز با ما فاصله دارد.
 
منبع: BBC World
ترجمه: وبسایت فرادید
مترجم: سبحان شکری