ما متولدین روزهای و سالهای اخر جنگ ایران و عراق و آن معرکه حق و باطل که نبرد را ندیده ایم بهترین توصیفها را از این نبرد دوران ساز از صدای سید مرتض ی آوینی داریم.

شهید آوینی تجسم همه ی جنگ و مردانی است که تاریخ شاید دیگر نمونه ای برای آنها نداشته باشد.

ما توصیف مردان خدا را با ان صدای بی نظیر و کلماتی اعجاب آور به یادگار داریم.

شاید هرگز فکر نمیکردیم زمانه ی ما طوری یش رود و مسائلی مانند سوریه پیش بیاید تا ما هم بتوانیم انچه سید مرتضی در نریشن های خود میگفت به چشم ببینیم و بنگریم.

این روزها جهان با مفهومی به عنوان مدافعان حرم روبروست.

آنچه امروز و در صحنه ی نبرد شامات از همه چیز بیشتر هر انسانی را به تفکر واداشته است مفهوم عمیقی به نام مدافعان است.

مدافعان حرم اگر چه به هزاران تهمت در طی سالهای گذشته نواخته شدند اما هر گز کسی نتوانست حقیقت وجودی انها را با این توهینها و تهمتها زیر سایه غبار یک مشت حرفهای هوچی گرانه مخفی کند.

مدافعان حرم مصداق اصحاب آخر ازمانی سید الشهدا هستند نامی که سید مرتضی آوینی یکی از همین اصحاب بر سربازان خمینی  رزمندگان اسلام گذارد و حال مدافعان حرم قطعا و تحقیقا مصداق این لقب آسمانی هستند.

در گستره ی جغرافیای زمان مدافعان حرم نگرشی و تفکری به عمق همه ی خوبی ها است و این نیست جز با مرگ آگاهی.

مرگ اگاهی مفهومی است که در نوشته ها و کلمات سید مرتضی آوینی بسیار از ان دیده می شود.

مرگ آگاهی یاد آور همه ی نداشته های انسانهایی است که از سر حرص قدرت ، سود و لذت در همه ی اعصار بر پیکره ی بشر زخم زذه اند.

مرگ اگاهی یعنی رسیدن به اوج انچه که خداوند انسان را  برایش خلق کرد.

مرگ آگاهی رسیدن به اصل هستی است یعنی به زبان ساده نترسیدن از مرگ در راه رستگاری.

میرزایی

ادامه دارد....