به گزارش صبح رزن،حجت الاسلام محمدیان مسئول نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه های کشور در تلگرام خود نوشت:

با تبریک میلاد رسول خدا (ص) و امام جعفر صادق (ع) ، کلامی را از حضرت رضا (ع) در توصیف اخلاق رسول خدا (ص) تقدیم می کنم:

رسول خدا (ص) به هر كس می‌رسيدند، سلام می‌كردند.

از هر فرصتی برای فکر کردن استفاده می کردند.

برای کار دین،آسايش و راحتى نداشتند.

در جايى كه نياز نبود سخن نمى‏‌گفتند.

وقتى پاى حقّ در ميان بود كسى ايشان را نمى‌‏شناخت و چيزى در مقابل غضبشان تاب مقاومت نداشت تا اينكه حقّ را بر کرسی بنشانند.

بيشتر خنده‏‌شان تبسّم بود، بسيار زيبا لبخند مي‌زدند و در هنگام خنده دندانهاى سفيدشان هويدا می‌شد.

می‌فرمودند: هر كس به من‏ دسترسى ندارد، حاجتش را به من برسانيد، زيرا هر كس حاجت نيازمندى را كه خود قادر نيست نيازش را برساند، در نزد حاكم مطرح نمايد، خداوند او را در قيامت ثابت قدم خواهد کرد.

در ميان مردم تحبيب قلوب می‌كردند و آنان را از خود نمی‌راندند.

كريم و بزرگ هر قومى را رئيس آنان قرار می‌دادند.

از اصحاب خود سراغ می‌گرفتند و از آنها تفقّد می‌‏فرمودند.

برتر و بالاتر از همه نزد آن حضرت کسی بود كه خيرش به همه می‌رسيد.

و هر كس نسبت به ديگران بیشتر و بهتر همدردى و یاری می‌كرد نزد آن حضرت مقام و منزلتى بزرگتر داشت.

هر گاه به مجلسى وارد می‌شدند، در آخر مجلس می‌‏نشستند و همواره به اين كار دستور می‌‏دادند.

با همنشينان خود يكسان برخورد می‌فرمودند تا كسى گمان نبرد كه ديگرى نزد آن حضرت گرامی‌‏تر است.

براى مردم همچون پدرى مهربان بودند.

در مورد حقّ، همه در مقابل ايشان يكسان بودند.

خوشرو و ملايم و خوش برخورد بودند. سخت‏گير و خشن، داد و فرياد كن و بدزبان نبودند، نه عيبجوئى می.‏كردند و نه حمد و ثناى كسى را می‌‏گفتند.

و كلام كسي را قطع نمی‌كردند مگر زمانى كه خود قطع كند يا وقت بگذرد كه در اين صورت كلامش را يا با نهى كردن و يا برخاستن از مجلس قطع می‌كردند.

بحارالأنوار ج  16 ص  148