به گزارش صبح رزن به نقل از  خبرگزاری فارس از همدان، این روزها آمار رنگارنگی از عملکرد ورزش استان دیده می‌شود که در نگاه هر شنونده‌ای بسیار زیبا و مطلوب ارزیابی می‌شود؛ حکایت این روزهای ورزش همدان حکایت وضعیت اقتصادی کشور است که مسؤولان امر هر روز خبر از رشد نقدینگی، پایین آمدن نرخ تورم، مهار گرانی و... می‌دهند، اما آمار اصلی سفره مردم است که هر روز خالی‌تر از دیروز می‌شود و جیب‌ها در محاصره تارهای عنکبوت قرار می‌گیرد.

ورزش همدان هم همین طور است، آمارها منتشر می‌شود، چون باید منتشر شود، اما باید برای درک کامل آمار، پی به واقعیت ورزش استان برد، ورزشی که این‌روزها با مدیران دولتی و سیاسیون به بی‌راهه می‌رود.

بارها در چنین مطلبی پافشاری کرده‌ایم که حضور سیاسیون در ورزش نه تنها کمکی به ورزش استان و حتی کشور نمی‌کند، بلکه به خاطر تلفیق اهداف حزبی، باعث عقب رفت ورزش نیز می‌شود.

ورزش امروز بازیچه سیاست شده است، مدیران در حال فراموشی یا در حال بازنشستگی، برای باقی ماندن در ویترین اذهان مردم، بهترین راه را انتخاب می‌کنند و آن هم راه بدون پیچ و خم ورزش است؛ بنابراین از نفوذ خود استفاده می‌کنند و دو مسابقه برگزار کرده و یک شبه در دل ورزشکاران قدیسه می‌شوند و همچنان در سرتیتر اخبار قرار می‌گیرند.

ورزش استان ما چه دارد؟ جز چند ورزشکار در حال بازنشسته! که به آن می‌بالیم! کجاست ورزش کشتی ما که روزگاری بهترین بود؟ آیا با خود اندیشه کرده‌ایم که بعد از میثم مصطفی‌جوکار، به چه کسی باید افتخار کنیم؟

همین امر سوغات دستاورد عظیم ورود مدیران دولتی و سیاسیون است، مدیرانی که تا آمدن مدیریت ورزش را بیاموزند، ورزش خود را به فنا دادند، البته منظور ما صرفاً ورزش کشتی نیست، منظور ما همه ورزش است که سرتا پا بوی سیاست‌زدگی می‌دهد.

«هیس! ورزشی‌ها بیدار می‌شوند»؛ این حکایت ورزش ماست که ورزشی‌ها به خواب رفته‌اند تا مدیران دولتی برای خدمت به خلق خدا، در ورزش جولان دهند.

چرا چنین مدیرانی برای خدمت به مردم پای به اردوهای جهادی نمی‌گذارند و حتی برای یک روز کاری هم که شده خانه نیازمندی را تعمیر کنند و یا ... .

چندی پیش مدرسه‌ای استثنایی در منطقه محروم دیزج را مشاهده کردیم که حتی از کمترین امکانات ورزشی مانند توپ هم محروم بودند، پس چرا این مدیران دولتی در این مکان به دنبال خدمت به خلق خدا نیستند؟؟؟

در انتخابات هیأت‌های ورزشی که این مدت گذشته برگزار شد را مشاهده کنید، چه مدیران دولتی بدون رقیب آمدند و رئیس شدند و رفتند، تیراندازی، وزنه‌برداری، تنیس روی‌میز؛ امروز مدیران دولتی و سیاسیون در آن جلوس کردند که باید شمارش معکوس برای نابودی آنها به مانند کشتی و تکواندو را شروع کنیم.

ورزش استان همدان امروز هیچ چیز ندارد، واقعیت ورزش ما همان پاسی بود که سقوط کرد و چون لیگ 2 برای همان مدیرانی دولتی دلچسب نیست، امروز حمایتش نمی‌کنند.

ورزش ما همان والیبال است، ورزشی که در چند سال گذشته سیاسی منحل شد و امروز سیاسی اسپانسر خود را از دست داد و سیاسی در حال دست و پا زدن است و دریغ از یک نگاه مسئولان.

ورزش ما همان کشتی است که بدهی انباشته شده آن امروز سر به فلک می‌کشد و انتخاباتش نیز سیاسی به تعویق افتاد و قطعاً سیاسی‌تر از گذشته برگزار خواهد شد.

فوتبال که دیگر بحثی در میانش نیست، آنقدر سیاست زده شده است، که امروز در یک بازی حساس تماشاگرانش به زور به عدد صد می‌رسند.

اجازه دهید جامعه ورزش خودش برای خودش تصمیم‌گیری کند، مدیران دولتی عرصه را برای ورزشکاران خالی کنند تا آنها هم محک بخورند یا به نوعی ورزش را به دست خود مردم بدهید.

ورزش ما آنقدر با سیاسیون به بی‌راهه رفته که امروز سیاست‌زده شده‌ایم و متأسفانه این سیاست در تار و پود ورزش فرو رفته است.

مدیران دستگاه ورزش هم که دیگر نمی‌توانند کاری کنند، خودشان سیاسی آمده‌اند و در دستور مقامات بالاتر برای سپردن سکان فلان هیأت ورزشی به فلان مدیر هم نمی‌توانند کاری کنند.

در کل اگر ورزش استان را آب ببرد، مدیرانش را خواب می‎برد.

فردا دیر است؛ همین امروز ورزش ما را نجات دهید، البته یادمان رفت این موضوع را که «هیس!!! ورزشی‌ها بیدار می‌شوند»!