دکتر محمد لطفی زاده:
 
1 - کارگردانی در تلویزیون از فیلم‌هایش دفاع می‌کند و منتقدی در برنامه شهرفرنگ شبکه خبر به او می‌گوید با کلوزاپ لب فلان بازیگر، سینما را خراب کرده‌ای!

2 - شبکه پنج، سریال لژیونر را نگاه می‎‌کنی، خانم بازیگر آنچنان آرایش دارد که انگار در سالن عروسی است.

3 - به سینما می‌روی که فیلم ببینی با لباس‌ و آرایش و دیالوگ‌هایی مواجه می‌شوی که از سینمارفتن پشیمان می‌گردی.

4 - به دیدن یک تئاتر می‌روی، رقص و آرایش غلیظ و لباس نامناسب بازیگران و لمس نامحرم آزارت می‌دهد.

5 - جشن حافظ و انجمن منتقدان سینما را می‌بینی با انبوهی از بازیگران آرایش‌کرده و با لباس‌های محرّک مواجه می‌شوی و از خود می‌پرسی خبرگزاری‌های رسمی کشور که بخشی با پول نهادهای مذهبی اداره می‌شوند چرا عکس تمام قد آنها را منتشر می‌کنند؟!

6 - در خیابان‌های تهران راه می‌روی، دخترانی آرایش کرده می‌بینی که چیزی به نام مانتو بر تن ندارند که هیچ، بسان زنی مقابل شوهر با بدنشان خودنمایی می‌کنند!

در پی این 6 نکته پنج سؤال بی‌پاسخ مانده است:

اول : صدا و سیما که هنرمندانه برای مناظره انتخابات ریاست جمهوری آنهمه وقت می‌گذارد و برنامه‌ریزی می‌کند چرا درباره حجاب و عفاف و حتی مفاسدی نظیر ربا و رشوه و غیره برنامه‌هایی هدفمند و مداوم و اثرگذار که با پاسخگویی به شبهات جوانان همراه باشد ندارد؟

دوم : چرا عرضه لباس‌های تنگ و چسبان و محرّک و مانتوهای جلوباز به راحتی انجام می‌شود و تقاضای عده‌ای را دائم پاسخ می‌دهد؟

سوم : یک نفر مسلمان با غیرت دینی بالاتر از بقیه در جشن‌های بازیگران و نظایر آن نیست که بلند شود و از این وضعیت غیراسلامی انتقاد کند؟

چهارم : آیا مسئولینی که در هر بخش برای بهبود این مسأله وظیفه دارند نمی‌دانند اگر ذره‌ای سستی نمایند باید روز قیامت به سختی پاسخگو باشند؟

پنجم : میلیون‌ها جوان مجرّد با اینهمه تحریک در جامعه چه سرنوشتی دارند؟ در چنین شرایطی اولویت برنامه کشور باید چه باشد؟