روزهایی که در آن ترس برشجاعت ، تزویر بر صداقت و پستی و غفلت برآگاهی غلبه می کند .

پیش می آید آنچه نباید روی بدهد . 28 مرداد 1332 و دو سال منتهی به آن بی گمان یکی از دردناکترین و عبرت آموزترین دوره های  تاریخی و در عین حال پر ابهام ترین آن هاست .

چند سالی هست که در این زمینه و این روز تلخ و درد آور در سپهر تاریخی – سیاسی ایران مطالعه کرده ام و هنوز سوالاتی هر چند دیگر نه به اندازه قبل برایم باقی مانده است .

یادش بخیر دوران دبیرستان جمله ای از هگل فیلسوف دیالکتیک آلمانی آموخته بودم بدون این که او را بشناسم و روی تخته سیاه کلاس می نوشتم و آن جمله این بود :« تاریخ به انسان می آموزد ک  هیچ کس از آن نیاموخت » و هر بار که می نوشتم دوستان و همکلاسیهایم مرا به باد تمسخر می گرفتند که می خواهی با این جملات چه بگویی ؟ 

سال سوم دبیرستان دبیر خوب و دردمند ورزشمان به من چیزی گفت که شاید دلیل نوشتن این مطلب باشد .

او پس از دیدن این جمله در تخته گفت : فلانی خودت به پند این جمله عمل و فکر میکنی ؟ و من شاید هنوز هم به جواب این سوال نه برای خودم فقط بلکه به پاسخ این سوال در جهان امروز و به ویژه ایران امروزی می اندیشم .

نسل جوان امروز باید حوادث دو سال منتهی به 28 مرداد و زمینه های کودتا از اختلافات سطحی و کودکانه تا اختلافات نظری و اعتقادی رهبران نهضت نفت را بشناسند تا شاید این جمله هگل را نقض کنند .

چه موهبتی و چه سعادتی و چه پیشرفت هایی که می شد در سایه وحدت برای حقیقت توسط رهبران دینی و ملی  نهضت نفت  برای ایران و بشریت به وجود آورد که از دست رفت ؟ فقط این که 28 مرداد رور تلخی است  و عبرتی بزرگ دارد.

چه اتفاقات باور نکردنی که در دوران حکومت مصدق روشنفکر بر سر مردم نیامد از آزادترین دوران مطبوعات تا انهلال بچه گانه مجلس و خوردن فالوده با آمریکاییها توسط مصدق به امید دوستی آنها یا چیز دیگر تا دستهای پشت پرده چرچیل خان . چه ملیون و روشنفکرانی  و چه برخی به ظاهر  مذهبیون  بعضا اشتباهاتی دردناک در ماجرای کودتا انجام داده اند.

 چه نواب ها و فاطمی هایی که جسماً و روحاً بر دار اختلاف نرفتند . و باز یک نکته جالبتر در اتفاقات فتنه 88  کشورمان بسیاری از حرکتهای به اصطلاح معترضان مشابه حرکتهای کودتاگران سال 1332 بود.

از به میدان آوردن پهلوان پنبه ها یا همان اراذل و او باش و لات ها  تا استفاده از زنان خیابانی در خط مقدم مقابله (منظور من  این نیست که  همه ی افراد معترض از این قماش بودند بلکه بخش طراحی شده ی قضیه مد نظر است)

استفاده از اختلافات قشر نخبگانی جامعه برای زدن پنبه ی حکومت ملی همه مشابهت های فراوان تاریخی دارد.

 اما در پایان مطالعه این کتابها به عنوان منبع و مرجع  میتواندچراغ راه آینده باشد:فراز و فرود زندگی مصدق –امیر منصور مهدوی.جبهه ی ملی از نهاوندی.نهضت مقاومت ملی(نقد خاطرات شعبان جعفری).مستند فوقالعاده ی نفت .سلطه و مبارزه ساخت سیمای جمهوری

اسلامی.بیست سال تاریخ ایران حسین مکی.ارشیو روزنامه های دوران حکومت مصدق متانند نبرد ملت روزنامه فداییان.سازمانها و جریانهای مذهبی -سیاسی ایران از رسول جعفریان

انتهای پیام/م