گروه استان ها: آیت‌الله مدنی در سال ۱۲۹۳ هجری شمسی در دهخوارقان (آذر شهر) دیده به جهان گشود و پس از آنکه دوران کودکی را با رنج و زحمت و سختی به پایان رساند به قصد کسب علم و کمال به شهر قم عزیمت کرد و به تحصیل علوم دینی مشغول شد.

وی در حوزه علمیه قم پس از گذراندن مراحل مقدماتی از محضر اساتید بزرگ فقه و اصول و فلسفه بهره‌مند شد و مدتی پای درس مرحوم آیت‌الله حجت‌کوه‌کمری (ره) و آیت‌الله سیدمحمدتقی خوانساری (ره) حاضر شد و مدت ۴ سال نیز در محضر امام خمینی(ره) حضور یافت و از دروس فلسفه و عرفان و اخلاق ایشان بهره برد.

سیداسدالله مدنی پس از مدتی به نجف‌اشرف هجرت کرد و در حوزه علمیه نجف اشرف در کنار تکمیل تحصیلات عالی خویش، تدریس در سطوح مختلف را شروع کرد و در زمان کمی جزو اساتید معروف حوزة علمیة نجف‌اشرف شد.

شهید مدنی در اولین فعالیت‌های خود به ستیز با بهائیت به‌عنوان ابزار تفرقه و انحراف در منطقة آذرشهر پرداختشهید آیت‌الله مدنی مبارزة سیاسی و اجتماعی خود را از دوران تحصیل در شهر قم آغاز کرد و در اولین فعالیت‌های خود به ستیز با بهائیت به‌عنوان ابزار تفرقه و انحراف در منطقة آذرشهر پرداخت.

وی با سخنرانی های روشنگرانه مردم را علیه طرفداران و تبلیغ‌کنندگان مرام بهائیت بسیج کرد و سرانجام شهر مذهبی آذرشهر را از لوث این فرقة استعماری پاک کرد که در این هنگام، حوادث پیش آمده از طرف شهربانی وقت پیگیری شد و شهید مدنی به عنوان تنها عامل تحریکات ضد بهایی شناخته شد و در نتیجه او را به همدان تبعید کردند.

آیت‌الله مدنی حرکت تبلیغی خود را از همدان و از روستای «درة مرادبیک» به‌عنوان تبلیغ و پیاده کردن برنامه‌های اصلاحی آغاز کرد؛ چنان که خود فرموده است: «من دیدم باید همدان را حرکت بدهم از یک ده‌کار را شروع کردم تا مردم ببینند، بعد گرایش پیدا کنند وی دستور داد کسی حق ندارد بدون حجاب اسلامی وارد بشود؛ همچنین فروختن و خوردن مشروبات را ممنوع کرد و در درة مرادبیک، یک ده نمونه شد».

این عمل آیت الله مدنی باعث علاقة مردم متدین همدان به او شد و پس از اینکه وی را شناختند، گرد او جمع شدند و از وی دعوت به عمل آورند تا به همدان بیاید و وی با انتقال به همدان، فعالیت‌های خود را گسترش داد.

آیت‌الله مدنی در سفرهای خود به همدان پیوسته ارتباط خود را با رهبری مبارزات اسلامی حفظ کرده و در مراحل مختلف نهضت، نقش حساس خود را ایفا می‌کرد.

آیت الله مدنی مردم را با نقشه‌های شوم رژیم طاغوتی آشنا می کرد

همچنین مردم را با نقشه‌های شوم رژیم طاغوتی آشنا ساخته و در سخنرانیهای خود آنان را به بیداری و قیام دعوت می‌کرد به طوری که در سال ۱۳۴۱ زمانی که رژیم شاه با تبلیغات گستردة خود می‌خواست رفراندم به اصطلاح انقلاب سفید را برگزار کند، آیت‌الله مدنی در ۹ آذر ۱۳۴۱ در مسجد جامع همدان سخنرانی تندی علیه انتخابات انجمن‌های ایالتی و ولایتی ایراد و مردم را نسبت به عواقب شوم آن آگاه کرد.

آیت‌الله مدنی ۵ تیرماه سال ۴۳ در مدرسة آخوند سکنی می‌گزیند و مردم و روحانیون به دیدار ایشان می‌روند و در پاییز همان سال نیز چند بار به ملایر سفر می‌کند که با استقبال گرم مردم آن منطقه مواجه می‌شود و وی در ملایر، مردم را برای انجام خدمات مذهبی از جمله تأسیس دبیرستان ملی دینی تشویق می‌کند.

آذر ماه سال ۴۳ آیت‌الله مدنی به عراق باز می‌گردد و بار دیگر در روز ۱۴ دی سال ۴۳ به همدان مراجعت می‌کند که در همین روز هوشمند (رئیس ساواک همدان) در گزارش به ادارة کل سوم اظهار می‌دارد: از بدو ورود ایشان به همدان، عده‌ای از افراد اخلالگر که از طرفداران امام خمینی هستند، گرد مشارالیه جمع و در صدد خریدن ساختمان دبیرستان علمیه هستند.

مدتی که می گذرد طی سال های ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۴ به دلیل خلاء حضور یک عالم مجاهد و متعهد که بتواند مرجع مذهبی و سیاسی مردم باشد و زعامت روحانیت متعهد و انقلابی منطقه را برعهده بگیرد، وی به خرم آباد عزیمت می کند و عده‌ای از روحانیون سرشناس و متعهد خرم‌آباد، از آیت الله مدنی دعوت به عمل می‌آورند که فعالیت خود را از همدان به خرم‌آباد منتقل کند که وی با استجابت دعوت آنان و عزیمت به خرم‌آباد، فصل دیگری از زندگی پرفراز و نشیب و سراسر مبارزة خود را آغاز می‌کند.

هر چه از حضور آیت‌الله مدنی در خرم‌آباد می‌گذشت پایگاه مردمی وی گسترده‌تر شده و نقش آن عالم ربانی در آگاهی دادن به مردم بیش از پیش آشکار می‌شد به طوری که گسترش نفوذ آیت‌الله مدنی، ساواک و مخالفین دنیاطلب او را به وحشت انداخته و آنان برای مقابله با وی و خنثی‌سازی برنامه‌های وی به چاره‌اندیشی افتادند و نامه هایی در این زمینه تدارک وبرای وی ارسال می کردند.

پس از آنکه آیت الله مدنی در شهرستان های مختلف به تبلیغ دین پرداخت در نهایت زمستان ۱۳۵۷ و درست اولین روز دی ماه آن سال در میان استقبال باشکوه مردم وارد همدان می‌شود.

معظم‌له با دعوت روحانیون و مردم همدان برای جانشینی مرحوم آخوند ملاعلی معصومی همدانی و به منظور رهبری مبارزات مردم همدان و منسجم کردن فعالیت روحانیون متعهد، به این منطقه عزیمت می‌کند و نظر به سابقه درخشان آیت‌الله مدنی از سال ۴۱ تا سال ۵۰ در همدان و با توجه به اوج‌گیری مبارزات حق‌طلبانه مردم ایران، هجرت آیت‌الله مدنی به این شهر، از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار بوده و طبقات مختلف مردم از ساعت‌ها قبل در مقابل مسجد جامع اجتماع و سپس جهت استقبال از آیت‌الله مدنی به طرف دروازه ملایر حرکت می‌کنند.

آیت‌الله مدنی از بدو ورود به همدان هدایت مبارزات مردمی را به عهده گرفته و با اقشار گوناگون جامعه ارتباط برقرار می‌کندآیت‌الله مدنی از بدو ورود به همدان هدایت مبارزات مردمی را به عهده گرفته و با اقشار گوناگون جامعه ارتباط برقرار می‌کند به طوری که نقش ایشان در هدایت و جهت‌دهی به مبارزات مردم همدان به حدی بوده که وقتی در جریان ۲۲ بهمن، لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه برای سرکوب مردم به سمت تهران حرکت می‌کرد، به دستور ایشان، مردم همدان برای سد کردن حرکت تانکها، با دست خالی و کفن‌پوشان به مقابله با تانکها برخاستند و خود آیت‌الله نیز در جلوی همه تظاهرکنندگان به راه می‌افتد که موفق می‌شوند با دادن تعداد کمی شهید و مجروح، تانکها را از حرکت بازدارند.

پس از به ثمر رسیدن قیام خونین ملت ایران به رهبری امام خمینی، این یار دیرینه امام و سرباز خستگی‌ناپذیر انقلاب که پرچم مبارزه را لحظه‌ای بر زمین نگذاشته و از تبعیدگاهی به تبعیدگاهی دیگر و از سنگری به سنگر دیگر همیشه در صف مقدم مبارزه حرکت کرده بود و در پیروزی انقلاب، تلاش بی‌وقفه‌ای داشت، فصل دیگری از مبارزات خود را برای حفظ و حراست و پاسداری از انقلاب شکوهمند اسلامی آغاز کرد.

آیت‌الله مدنی در صف مبارزه با ایادی استکبار و عناصر سرسپرده آنان قرار می‌گیرد و همچون سربازی آماده و افسری فداکار، در هر سنگری که به وجود و فداکاری ایشان نیاز باشد، با اشاره امام بدان سو می‌شتابد.

آیت‌الله مدنی در انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی از طرف مردم همدان به نمایندگی انتخاب می‌شود و سپس در کوران مشکلات و آشفتگی اوضاع همدان، از سوی امام با اختیارات تامه به امامت جمعه منصوب و روانه این شهر می‌شود.

شهید مدنی در تقویت روحیه رزمندگان اسلام نقش بسزایی داشت

شهید مدنی در تقویت روحیه رزمندگان اسلام نقش بسزایی داشت و با شرکت خود در جبهه نبرد و حضور در کنار سپاهیان اسلام و شرکت در مجالس دعا و نیایش آنان، مشوق برای رزمندگان اسلام بود تا جنگ مقدس خود را با استکبار جهانی تا پیروزی نهایی ادامه دهند.

آیت‌الله مدنی که همواره در صف مقدم مبارزه بود قبل از انقلاب در برابر رژیم ستم‌شاهی و پس از پیروزی در مقابل مزدوران و جاسوسان امریکا چون سدی محکم ایستاد و از حریم اسلام و قرآن حمایت می‌کرد.

پس از چندی امام خمینی (ره) طی حکمی، آیت‌الله مدنی را به نمایندگی خود و امامت جمعه شهر تبریز منصوب فرمود و شهید آیت‌الله مدنی آخرین نمازجمعه خویش را در ۲۰ شهریور سال ۶۰ برپا کرد و در نافله خود به دیدار یار شتافت.

شهید مدنی هر جا که قدم می‌گذاشت آثاری از قبیل مدرسه، مسجد، درمانگاه و صندوق قرض‌الحسنه را از خود به یادگار می‌گذاشت و چون خود را وقف جامعه کرده بود از هیچ خدمتی دریغ نداشت.

شهید مدنی در همدان، خرم‌آباد، تبریز و حتی در اماکن تبعیدش (همدان، نورآباد ممسنی، گنبد کاووس، بندرکنگان و مهاباد) و محل‌هایی که به طور موقت مانند اطراف قزوین رفته بودند آثاری از خود باقی گذاشته که بخش کوچکی از این خدمات شامل ساخت مهدیه همدان؛ تأسیس صندوق قرض‌الحسنه همدان (که شاید بتوان گفت اولین صندوق وام بدون بهره بود که در ایران تأسیس شد)، تأسیس درمانگاه مهدیه همدان؛ تاسیس دارالایتام مهدیه همدان، ساختن مسجد، حسینیه و حمام در دره مرادبیک همدان؛ تأسیس مدرسه و کتابخانه و صندوق قرض‌الحسنه در دوره مرادبیک همدان؛ تأسیس صندوق قرض‌الحسنه قصر شیرین؛ مدیریت بر حوزه علمیه کمالیه خرم‌آباد لرستان؛ ساخت بیش از ۱۸ واحد مسکن در یکی از روستاهای بوئین‌زهرا با هزینه اهالی همدان و جمع‌آوری و توزیع کمک‌های مردمی برای زلزه‌زدگان بوئین‌زهرا است.

آرامگاه این مبارز بزرگ و دومین شهید محراب هم اینک در جوار کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه (س) در شهر قم است.