دوستان از غزه می گویم سخن /از دو صد رنج و دوصد درد و محن

آه از غزه زمردان و زنان/ از نوای مادران،سینه زنان

آه از غزه لگد کوب خان/آه از گلهای دربند خزان

آه از غزهی ز بی برقی و نور /دیده گریانش شود از راه دور

آه از غزه ز رنج بی امان/زخم و مرهم نیست درد توأمان

دوستان از غزه می گویم سخن /لیک آهسته نهان از ما و من

لیک این نجوا زه ترس خصم نیست/گرچه او دیو است خود بد خشم نیست

ترسم از باد است و فریادش چو دف/که برد این گفته را سوی نجف

گر علی آگه از این ماتم شود/بی گمان غم با دلش همدم شود

غیرت الله است آن مرد خدا /آنکه بی او برنتابد ماسوا

چو شنید از دزدی خلخال گفت/می سزد مردی شود با مرگ جفت

دوستان از غزه می گویم سخن/لیک با دستان در بند رسن

تا به کی دستی بر آتش دارما/نعره در بستان دلکش دارما

وقت آن آمد که دستی بر زنیم/خصم را پتک گران بر سر زنیم

                                                                                                          سید حسین تفرشی       

دبیر ادبیات عرب و شاعر در شهرستان رزن