تاریخ : 31. خرداد 1394 - 4:14   |   کد مطلب: 13571
سالها و قرنهاست که در ایران ، اسلام و تشیع جان را در راه هدف الهی فدا کردن، مقدس است.شهادت مظلومانه و غریبلانه حسین (ع) و یاران با وفایش در دشت پربلای کربلا که بخشی از آن ناشی از ظلم و پستی مافوق تصور ظالم و مظلومیت مظلوم است بر این افزوده و مهر آسمانی و تاییدی محکم بر این ارزش است.

سالها و قرنهاست که در ایران ، اسلام و تشیع جان  را در ره هدفی بزرگ فدا کردن مقدس است.شهادت مظلومانه و غریبلانه حسین (ع) و یاران با وفایش در دشت پربلای کربلا  که بخشی از آن ناشی از ظلم  و پستی مافوق تصور ظالم و مظلومیت مظلوم است بر این افزوده و مهر آسمانی و تاییدی محکم بر این ارزش است.اصلا تمام فرستادگان خداوند در برابر ظلم بی حد مظلومانه اما سرافراز ایستادند.

اصلا مگر غیر از این است که قداست یعنی ارزش داشتن برای یک ملت و قدسی بودن و از جانب آسمان بودن یک پدیده

اصلا آنکه در بین انسان از چنین نجابت و ایثاری برخوردار یاشد که عزیز ترین داشته اش را فدای ارمان و راهی مقدس کند قطعا هر گز مردنی و از بین رفتنی نیست و این همان مفهومی است که کدخدا  و نوچه های فرهنگیش در جهان اسلام با آن مشکل دارند.

آن سو؛ جریانی است که امروز به رهبری فکری و مادی کدخدا اداره می شود و هدفش تقدس زدایی از هر چیزی است که باعث می شود مردم یک کشور در مقابل زورگویی هایش بایستند.

فرهنگ ایثار،شهادت و مقاومت راه نفوذ بر تفکر آقا بالاسری را بر هر ظالمی می بندد.

این آیین اجازه ی پذیرفتن ظلم و زور را نمی دهد.

این فرهنگ درسش و مکتب فکریش را حسین (ع) و فرزندانش در طول تمام قرنها و اعصار گرفته است که تمام داشته هایش از جان و خانوده و فرزند فدای راه معبودش کرد تا درسی برای تمام دورانها و زمانها باشد.

حال بعد گذشت قرنها ملتی وجود دارند که حاضرند سر در ره معبود بگذارند و هر چه دارند به راه و رسم مولایشان در راه خداوند و عزت و کرامت انسانی فدا کنند.

8 سال جنگ نابرابر و دفاع مقدس گواه روشن است.

اینک اما برخی دانسته یا نادانسته در حال خیانتند و همانطور که رهبران فکریشان از قرن 15 در غرب از هر چه مقدسات بود به نام مضحک روشنگری اما به راه اومانیته ی انسان محور قداست زدایی کرد، از استقبال میلیونی ملتی از فرزندان مقدسشان ناراحتند و عمله هایشان طرح هنری کشیده اند که در خوش بینانه ترین حالت قصدشان قداست زدایی و معمولی کردن از این دردانه های نه وطن بلکه تاریخ است.آنها می خواهند بگویند شهدا کار خاصی نکردند.طرح موهن یک روزنامه خانوادگی در خصوص شهدا چیزی جز این نیست. این طرح بیش از هر چیز ما را یاد هنر نفسانی غرب و پیکر تراشان و نقاشان عصر رنسانس و اومانیته انسان محور و دور از خدا می آندازد این مهمتر از این است که بخواهیم در جزییات وارد نقد این اثر شویم.

مفهوم ارائه شده ی در این اثر به طور کلی برای قداست زدایی از مقدسات قرآنی یک ملت است.

یادمان نرود شهدا همه چیزشان در لحظه ی شهادت نورانی است.این سنت الهی است و با طرح و کاریکاتور نمی شود عوضش کرد اصلا با هزاران گلوله و موشک و بمب هم نمی شود عوضش کرد.این سنت لایتغیر الهی است که از جانب خداوند وعده داده شده است.

انتهای پیام/

 

دیدگاه شما

کانال خبری تلگرامی صبح رزن