ترامپ: ای کاش وزرایم مثل وزرای رئیس جمهور چین از من می‌ترسیدند!
در جریان نشست، او آنجا بود و در هر سمتش حدود شش نفر نشسته بودند. هر یک از آن افراد در نهایت حالت احترام و انضباط ایستاده بودند.
من با یکی از آن‌ها حرفی زدم، اما هیچ پاسخی نداد. رئیس‌جمهور شی اجازه نداد پاسخ بدهد. من گفتم: دلم می‌خواهد اعضای کابینه‌ام هم این‌طور رفتار کنند. هرگز مردانی را ندیده‌ام که این‌قدر ترسیده باشند.
شاید حرفهای ترامپ در نگاه اول طنز به نظر برسد اما واضح‌ست که قصد دارد با همین لحن شوخی، نظم و اقتدار سیاسی چین را تخریب کند و آن را به عنوان "ترس از دیکتاتور" جا بزند.
ترامپ به خوبی میداند که اقتدار دولت چین محصول انضباط، ساختار دقیق تصمیم‌گیری و روح جمع‌گرایی‌ست نه ترس.
اما برای ذهن آمریکایی که سالها با مفهوم "آزادی فردی" شست‌وشو داده شده، هر نوع اقتدار منسجم را باید به شکل "استبداد" تصویر کرد تا مشروعیت الگوی کشورهای دشمن که مقابل آمریکا ایستادند زیر سوال برود.
ترامپ در واقع دارد از زبان شوخی، دکترین اصلی جنگ نرم غرب را اجرا میکند:
تطهیر هرج‌ومرج در قالب "دموکراسی" و تخریب انضباط در قالب "دیکتاتوری"
اینکه حتی در یک سخنرانی غیررسمی هم دست از رقابت و دشمتی با چین برنمیدارد نشان میدهد مسئله فقط اقتصادی نیست بلکه دعوا بر سر تعریف نظم جهانی‌ست.
نظمی که چین و محور شرق در حال تحقق آن‌هستند و آمریکا با تمام شوخی‌های ترامپ، از درون دارد از همین نظم تازه میترسد.
نظمی که دلار را تشانه رفته و روند فروپاشی آمریکا را سرعت خواهد بخشید