وقتی می گوییم ولایتی را که رسول اکرم(ص) و ائمه(علیهم السلام) داشتند،بعد از غیبت، فقیه عادل دارد، برای هیچ کس این توهم نباید پیدا شود که مقام فقها همان مقام ائمه (علیهم السلام) و رسول اکرم(ص) است .زیرا اینجا صحبت از مقام نیست ؛ بلکه صحبت از وظیفه است .«ولایت»- یعنی حکومت و اداره کشور و اجرای قوانین شرع مقدس – یک وظیفه سنگین و مهم است؛ نه اینکه برای کسی شان و مقام غیر عادی بوجود بیاورد و او را از حد انسان عادی بالاتر ببرد.به عبارت دیگر، «ولایت» مورد بحث ،یعنی حکومت و اجرا و اداره ـ برخلاف تصوری که خیلی از افراد دارند ـ امتیاز نیست بلکه وظیفه ای خطیر است .از امور اعتباری عقلایی است و واقعیتی جز جعل[قرار دادن و تعیین] ندارد؛مانند جعل قیّم برای صغار .قیّم ملت با قیّم صغار از لحاظ وظیفه و موقعیت هیچ فرقی ندارد.مثل این است که امام(ع) کسی را برای حضانت ،حکومت یا منصبی از مناصب تعیین کند. در این موارد معقول نیست که رسول اکرم(ص) و امام با فقیه فرق داشته باشد .مثلا یکی از اموری که فقیه متصدی ولایت آن است اجرای «حدود» (یعنی قانون جزای اسلام) است.آیا در اجرای حدود بین رسول اکرم (ص) و امام و فقیه امتیازی است؟ یا چون رتبه فقیه پایین تر است باید کمتر بزند؟ حد زانی که صد تازیانه است اگر رسول اکرم (ص) جاری کند، صدو پنجاه تازیانه می زند و حضرت علی (ع) صد تازیانه و فقیه پنجاه تازیانه؟ یا اینکه حاکم متصدی قوه اجراییه است و باید حد خدا را جاری کند، چه پیامبر باشد ، چه حضرت علی (ع) باشد ، یا نماینده و قاضی آن حضرت در بصره و کوفه ، یا فقیه عصر. (امام خمینی ،کتاب ولایت فقیه،ص 50)