به گزارش صبح رزن به نقل از عصر همدان،ماندگاری ملتها و مردمان در طول تاریخ بشر همواره به میزان بهره مندی آنان از افتخارات و سرافرازی های هویتی و تاریخی بستگی داشته است.ایثار،رشادت و از جان گذشتگی در راه هدف و عقیده های پاک و آسمانی و الهای از مهمترین جلوه های داشته های تاریخی و الهی هر مردمانی  است.کشور ایران،استان همدان و شهرستانهای رزن و درگزین در بروز زمینه های ایثار و ازخود گذشتگی در راه حفظ دین و میهن از برجسته ترین مردمان تاریخ بوده و هستند.

حفظ اصالتها و ازخودگذشتگی ها منوط و به زنده نگه داشتن یاد اسطوره ها و قهرمانانی است که در راه حفظ عقیده خدا به دین خداوند و حفاظت از جان و مال و ناموس از همه چیز خود گذشته اند.
یکی از برجسته ترین نمادهای ایثار در دوران تاریخ معاصر نه فقط کشور ما ایران بلکه سرسر جهان دفاع مقدس 8 ساله است که رزمندگان و شهدای این سرزمین با دست خالی در برابر همه دنیا ایستادند و وجبی خاک و کوچکترین حریمی از کشور آسمانی ایران از دست ندادند.
مردمان شهرستانهای رزن و درگزین نیز در این برهه پر افتخار یکی از افتخار آفرینان بودند.زنده نگه داشتن و حفظ هویت شکوه جمعی مردمان این دو شهرستان با سخنرانی و خطابه میسر نخواهد بود بلکه نیازمند اقدامات عملی در جهت حفظ هویت مقاومت و ایثار و برجسته کردن یادگاران دفاع مقدس است.
تنها محل و مکان بازمانده از این رزمندگان عزیز که محل اعزام شهدای پاک و مقدس این منطقه بوده است مکان سابق ناحیه سپاه شهرستان رزن است که قبل از انقلاب به عنوان مدرسه در مالکیت آموزش و پرورش بوده است و تا چند سال قبل در اختیار این نهاد انقلابی بود.

در طی سالهای گذشته با موافقتهای صورت گرفته این مکان مجددا بعد از چندین دهه در اختیار آموزش و پرورش قرار گرفت دو این دستگاه نیز محوطه و تمامی مجموعه را به واحدهای تجاری مختلف به صورت استیجاری واگذار کرده است.
مهمترین سوال و مطاله خانواده های شهدا،ایثارگران و یادگاران دفاع مقدس از مسئولین دستگاه های مختلف در شهرستان ان است که آیا در همه جای کشور به محل عروج و تشییع شهدای عزیز خود اینگونه رفتار میکنند؟
کسب و کار و تجارت امری پسندیده و کسب روزی حلال مسئله مهم در دین اسلام است اما آیا محلی که بیش از هزاران رزمنده از آنجا به مناطق عملیاتی اعزام شده است و بیش از 500 شهید گلگون کفن از آن محل تشییع شده اند نباید به عنوان میراث ماندگار این شهرستان به مکانی فرهنگی با کاربری های فرهنگی تبدیل شود نه آنکه به واحدهای تجاری بعضا کاملا بی ربط با یاد و نام شهدا بدل شده باشد؟
سوال اساسی که همه باید به آن جواب دهیم و همه نسبت به آن مسئول هستیم آن است که در کجای دنیا با میراث اسطوره های مقاومت و مردانگی  اینچنین رفتار می کنند؟

البته این رویداد و این تغییر کاربری در زمان مسئولین فعلی شهرستان صورت نگرفته است اما از مسئولین فعلی شهرستان انتظار جدی آن است که هر چه سریعتر به این مسئله مهم رسیدگی کنند.اقدامات فراوانی می تواند صورت گیرد که هم نیازهای آموزش و پرورش به عنوان مالک تامین شود و هم اصالت ایثارگری و قداست مکان حفظ شود.این مسئله فقط نیازمند کمی تدبیر و همت است.

حبیب میرزایی

انتهای پیام