در این میان صدای کودک خردسالی به گوش رسید که در حال صدا زدن دوست خود بود.استفاده از کلماتی بس آزار دهنده و به دور از معصومیت کودکی .کلماتی که شنیدنش هر شنونده ای را متعجب و متاثر میکند.متعجب از اینکه کودکی به این سن وسال و معصومیت دوران کودکی این الفاظ را از کجا و چگونه فرا گرفته است. متاثر از اینکه آینده و جوانی این کودک تحت تاثیر چه برنامه ها و گفتار و رفتاری در خانه و کسانی که به عنوان الگوی عملی وسرمشق در زندگی اویند قرار خواهد گرفت.

طبق گفته روانشناسان تربیت فرزند نتنها از بدو تولد ،بلکه 20سال قبل از تولد شروع می شود.حال اینکه بسیاری از پدران و مادران غافل از اینکه کودکشان الگو برداری و تقلید از رفتار و گفتار و آنچه را که در محیط خانه از پدر ومادر سر میزند و یا حتی تصاویر و برنامه هایی که از طریق رسانه  تلویزیون به سمع و بصر کودک می رسد، بدون درک خوب یا بد بودن آن را در ذهن خود ضبط نموده و بی اختیار مطابق آن عمل می کنند.

پس باید در نظر داشت که اینگونه اعمال و رفتار تا چه حد می توند در سرنوشت تربیتی (اخلاقی ،اجتماعی،فرهنگی)کودک تاثیر گزار باشد.

حال بر فرض اینکه در خانه کودک مورد هدف این یاداشت ،مار خوش خط وخالی به نام ماهواره موجود باشد.بسیاری از والدین بر این تصوراند که کودکشان  چون در سن کودکیست و به رشد عقلی و درک کافی نرسیده پس گفتار و رفتار و یا حتی برنامه های تلویزیونی هیچگونه تاثیری بر روی تربیت و آینده اجتماعی او ندارد و یا اگر ماهواره داشته باشند به تصور خودشان اجازه تماشای برنامه های سالم و برنامه های کودک را به فرزندانشان می دهند ولی غافل از اینکه در آنها چیزهای جالبی عرضه می‌شود ، در آنجا تصاویر و شخصیت‌های داستانی نمایش داده می‌شوند که کودک می‌تواند با آنها همانندسازی کند و خود را در آن نقش‌ها ببیند .

همین برنامه های جالب کودک با هدف تخریب اصالت فرهنگی و دینی کودک از همان آغاز دوران کودکی ساخته و پرداخته می شود. از سنین کم، محیط اجتماعی نقش عمده‌ای را بازی می‌کند. کودکان در خانواده، استفاده از رسانه‌های گروهی را به همان طریقی می‌آموزند که لباس بر تن کردن یا دندان شستن را یاد می‌گیرند.

همه ارزش های دینی و اخلاقی لازمه اش این است که از همان کودکی در بچه ها نهادینه شود.از دیدگاه شهید مطهری که دیدگاه بسیار زیباست،می گوید :«پدر ، مادر ، مربی ، معلم باید بدانند که بچه قبل از اینکه خمیر باشد،یک دانه پر از استعداد است».هنر مربی ایجاد انگیزه وشوق دینی است.پس با کودک انگاشتن بچه نمی توان از تربیت اجتماعی واخلاقی کودک کوتاهی نمود چراکه کردار و گفتار والدین و وجود ماهواره و عدم توجه والدین به این مسائل همانند یک ایدز فرهنگی جامعه را فلج خواهد کرد و بر روی حیا و نجابت بچه ها اثر منفی خواهد گذاشت.

مهدی رحمانی