به گزارش  صبح رزن به نقل از  شبکه اطلاع رسانی راه دانا، به دنبال تمدید مذاکرات هسته‌ای و عدم دستیابی به توافق نهایی، بازار سرمایه دستخوش تغییراتی شد. این تغییرات به گفته کارشناسان بیش از آنکه ماهیت واقعی داشته باشد و از عملکرد واقعی اقتصاد ناشی شده باشد، از انتظارات فعالین اقتصادی نشأت گرفته است.

یکی از مهمترین عواملی که در شکل‌دهی فعالیت‌های اقتصادی نقش به سزایی دارد، در کنار عوامل واقعی، انتظاراتی است که عوامل اقتصادی از وضعیت آینده اقتصاد دارند که همان چشم‌انداز آینده است. این امر سرمایه‌گذار را تشویق به سرمایه گذاری کرده که به تبع آن تقاضای پس انداز، تولید، اشتغال و سایر شاخص‌های اقتصادی را بهبود خواهد بخشید.

در ماه‌های اخیر به خصوص از سال پیش با تعویض دولت و پس از آن کلید خوردن مذاکرات هسته‌ای، بیم و امیدهایی درباره وضعیت آینده اقتصادی شکل گرفت. از امید به برداشتن تحریم‌‌هایی که در دوران دولت مهرورزی به طور غیرقانونی از سوی آمریکا بر ما تحمیل شد بود تا افزایش بودجه دولت از محل دارایی‌های بلوکه شده‌ای که از چندین سال قبل باعث تشدید اختلافات بین دو کشور ایران و آمریکا بوده است.

در این بین اعمال تصمیم‌گیرندگان عموما با دو رویکرد همراه بوده است. بعضی آینده این مذاکرات را مثبت تلقی کرده و  با امید به رفع تحریم‌ها، اوضاع آینده اقتصادی کشور را مثبت تلقی کرده و بعضی با اعتقاد به شکست مذاکرات، بهبودی برای وضعیت اقتصادی متصور نبودند.

بهبود شاخص‌های بازار‌های موازی سرمایه‌گذاری، ارز، طلا و بورس، از سال پیش و به دنبال آغاز مذاکرات هسته‌ای، فراز و فرودهای آن با نتیجه مذاکرات و تغییرات اخیر این بازارها در نتیجه آخرین دور مذاکرات، نشان از وابستگی این بازارها به انتطارات عوامل دارد. به طوری که کاهش اخیر شاخص بورس و افزایش قیمت‌های طلا و ارز، به گفته کارشانان دلیل واقعی ندارد و آنچه تاثیر گذار بوده، پیش بینی ها درباره نتایج مذاکرات ژنو بوده است.

آنچه مسلم است، نقش انتظارات نزد اقتصاددانان یک عامل مهم و پذیرفته شده در شکل دهی به فعالیت‌های اقتصادی است به طوری که کینز هم یکی از مهمترین عوامل رکود بزرگ 1930 را حلول روح شرور حیوانی در سرمایه گذاران و عدم خوش بینی آنها نسبت به آینده و در نتیجه کاهش سرمایه گذاری و تولید می دانست.

آنچه مهم است رویکرد منفعل سیاستگذاران اقتصادی کشور است. به عبارتی سردمداران کشور به جای این که سناریوهای مختلف از نتیجه مذاکرات را پیش رو گذاشته و اقدامات پیش گیرانه برای عمیق تر نشدن رکود انجام دهند، منتظر نتایج مذاکرات ماندند و این اقدام نقش این مذاکرات را پر رنگ‌تر کرد؛ به طوری که در حالی که شاخص بازار بورس از وضعیت بالقوه آن کمتر است، با اعلام نتایج مذاکرات سقوط کرد و یا حباب طلا با وجود ریزش نسبت به چند ماه پیش همچنان بالاست و با توجه به قیمت جهانی اونس طلا، به طور بالقوه باید بیشتر کاهش یابد.

سمیه رشیدیان

انتهای پیام/ط