به گزارش صبح رزن به نقل از مهر، دانش پژوهانی که نتایج این مطالعات را در نشریه Current Biologyمنتشر کرده اند از یافته های خود شگفت زده شده اند چرا که نهنگ ها به طور معمول صداها را در حالتی تولید می کنند که کلا از صدای انسان متفاوت است.
 
سام ریگوی از بنیاد ملی پستانداران دریایی گفت: مشاهدات ما حاکی از آن است که این نهنگ مجبور شده سازوکار صوتی خود را به منظور ایجاد صداهای شبه گفتاری انسان تغییر دهد. چنین تلاش های آشکاری حاکی از انگیزه برای برقراری تماس است.
 
همه چیز از سال 1984 آغاز شد وقتی که ریگوی و همکارانش به برخی صداهای غیرمعمول در نزدیکی محوطه نگهداری این نهنگ و دلفین ها توجه کردند.
 

همانطور که این افراد توصیف می کنند این صداها مانند آن بود که دو نفر در فاصله دور با هم گفتگو کنند؛ درست خارج از گستره فهم و درک آنها.
 
محققان این صدا ها را با تصاویر ویدیویی ضبط کردند. صداهایی که به نظر آشنا بود، توسط نهنگ سفید و درست پس از آن تولید می شد که غواص به سطح آب محوطه نگهداری نهنگ سفید می آمد. این غواص وقتی از آب خارج می شد به همکارانش می گفت :"چه کسی به من گفت بیرون بیایم؟"
 
این پژوهشگران به این نتیجه رسیدند این صدا متعلق به یک موجود شگفت انگیز است: نهنگ سفیدی به نام NOC.
 
این نهنگ در بین دلفین ها و دیگر نهنگ های سفید و اغلب در حضور انسان زندگی می کرد.
 
در حقیقت گزارش های دیگری نیز پیش از این وجود داشت که می گفت صدای نهنگ ها مانند صدای انسان است اما در این مورد، گروه ریگوی می خواستند برخی از این شواهد واقعی را جمع آوری کنند.
 
آنها برای نشان دادن ریتم مشابه صدای نهنگ با گفتار انسان و فرکانس های اساسی چندین اکتاو پایین تر از صدای این نهنگ خاص که بسیار به صدای انسان نزدیک است، صداها را ضبط کردند.
 
ریگوی می گوید: صدای این نهنگ بسیار شبیه صدای انسان و متفاوت از صدای معمولی نهنگ هاست.
 
صداهایی که ما شنیدیم نمونه شفاف و واضحی از یادگیری صوتی توسط این نهنگ سفید است.
 
این یافته از آن جهت جالب و عجیب است که نهنگ ها صدا را از طریق بینی تولید می کنند نه مانند انسان از طریق حنجره.
 
از این رو NOCبرای تولید صداهایی مانند صدای انسان باید فشار بینی خود را در زمان سایر تنظیم های عضلاتی و بادی کیسه هوا در سوراخ بینی، تغییر داده باشد.
 
به عبارت دیگر این کار برای این نهنگ سفید آسان نبوده است. متاسفانه NOC پنج سال پیش و پس از آنکه 30 سال از عمرش را در بنیاد ملی پستانداران دریایی گذرانده بود، مرد. اما صدایش هنوز وجود دارد.