صبح رزن به نقل از گروه فرهنگی- رجانیوز: اردیبهشت ماه سال گذشته، وقتی پس از حرف و حدیث‌های قسمت دوم فیلم ۳۰۰ با نام «۳۰۰؛ ظهور یک امپراتوری» فیلم «ربوکاپ» هم با بخش‌هایی ضدایرانی روی پرده سینماهای جهان رفت، نوشتیم که در روزهایی که مسئولان سیاست خارجی کشور با گفت‌و‌گو با طرف‌های غربی در تلاش برای ایجاد رابطه با جامعه جهانی هستند، ظاهرا طرف غربی هیچ انگیزه‌ای برای کاهش میزان توهین‌های خود به ملت ایران ندارد و آمریکا همچنان در حال به تصویر کشیدن ایرانیان در سطح جهان به عنوان یک قوم وحشی و بربر است.

 

به گزارش "رجانیوز"، در آن مطلب به «گلاب» و «سپتامبرهای شیراز»، دو فیلم‌ ضدایرانی در حل ساخت هالییود هم اشاره کردیم و گفتیم که موازی با روند مذاکرات، هالیوود مشغول آماده‌سازی آثار ضدایرانی دیگری، به جز اثار روی پرده، نیز هست.

 

«گلاب»، ساخته‌ی جان استوارت مجری یهودی برنامه تلویزیونی آمریکائی دیلی‌شو، که با محوریت فتنه ۸۸ ساخته شد چند ماه قبل به نمایش درآمد و در رسانه‌ها نیز مورد بحث قرار گرفت، اما حالا و پس از پایان مذاکرات و توافق ایران و غرب، فیلم ضدایرانی دیگر، یعنی «سپتامبرهای شیراز» با پایان ساخت در لیست فیلم‌های حاضر جشنواره تورنتو قرار گرفته است.

 

جشنواره فیلم تورنتو که در کنار چند جشنواره غربی دیگر چون برلین، یکی از سیاسی‌ترین جشنواره‌های دنیا محسوب می‌شود، همواره بر سیاست‌های ایران‌ستیزانه خود پافشاری کرده است و در همین راستا نیز نام فیلم ضدایرانی «سپتامبرهای شیراز» در بخش گالای جشنواره امسال به چشم می‌خورد.

 

فیلم سینمایی «سپتامبرهای شیراز» که خبر ساخت آن اولین‌بار در جشنواره فیلم برلین اعلام شد، برگرفته از رمانی به همین نام نوشته «دالیا سافر» است که بر داستان زندگی یک خانواده یهودی در شیراز در دوران شاه و انقلاب اسلامی تمرکز دارد و زندگی این خانواده را  تا نیویورک دنبال می‌کند.

 

 

خانواده سافر در سال ۱۹۸۲ و در حالی که او ۱۰ ساله بود، از ایران مهاجرت کرد. پدر خانواده طلافروشی ۶۰ ساله به نام «اسحاق» است که دختری به نام شیرین و پسری به نام پرویز دارد. او از جمله جواهرفروشانی بوده که همسر شاه ایران نیز مشتری او بوده است. پدر، در یک روز از سپتامبر (شهریور) سال ۱۹۸۱ در دفترش در تهران دستگیر می‌شود و نویسنده در همه کتابش ادعا می‌کند که تنها جرم وی یهودی بودنش بوده است، در حالی که نیروهای امنیتی او را جاسوس اسراییل می‌دانستند. این همه بهانه‌ایست تا نویسنده به روزهای خوش گذشته در دوره شاه نقب بزند و ثروتمند بودن خانواده‌اش را بهانه‌ای برای قرار گرفتن در این حالت بنامد. 

 

این داستان که وقایع سال‌های آغازین انقلاب را به شکلی اغراق‌آمیز غرق در خشونت، بی‌قانونی و کینه‌توزی انقلابیون توصیف کرده، توجه منتقدان آمریکایی را هم به خود جلب کرده است. آنچنان‌که روزنامه نیویورک تایمز در سال ۲۰۰۷، نام این کتاب را در میان اسامی یکصد کتاب برتر سال قرار داد، چندی پیش نیز موسسه آمریکایی «وایتینگ گیلز»، جایزه حامی بشریت را به این رمان اعطاء کرد.

جز این‌ها اما، در فیلم ضدایرانی جدید هالیود «شهره‌ آغداشلو»، مشتری پروپاقرص پروژه‌های ضدایرانی در کنار «سلما هایک» ایفای نقش کرده است. «آغداشلو» در این فیلم نقش خدمتکار خانواده و «هایک» نقش مادر خانواده را می‌کنند.

 

 

جشنواره تورنتو سال گذشته نیز میزبان سه فیلم حامی جریان فتنه؛ «گلاب» ساخته «جان استوارت»، «رز قرمز» ساخته «سپیده فارسی» فیلمساز ایرانی‌الاصل ساکن آمریکا و «رقصنده بیابان» به کارگردانی «ریچارد ریموند» انگلیسی بود.

 

پیش از آن، در سال ۲۰۱۳ نیز جشنواره تورنتو با نمایش فیلم ضدایرانی دیگری با نام «رکن پنجم» آغاز به کار کرد. فیلمی به کارگردانی «بیل کوندون» و محصول کمپانی «دریم ورکس».

 

«جولیان آسانژ»، مؤسس سایت «ویکی‌لیکس»، آن‌زمان این فیلم را دروغ پردازی جدید هالیوود علیه ایران و برنامه‌های هسته‌ای آن توصیف کرد. «آسانژ» در باره این فیلم نوشت: «ستون پنجم» یک فیلم تبلیغاتی یک‌جانبه و شدید علیه وب‌سایت ویکی‌لیکس است. ولی فقط حمله علیه ما نیست، بلکه حمله‌ای آگاهانه علیه ایران نیز هست و به تبلیغات جنگ‌افروزانه علیه ایران دامن می‌زند.

 

سال ۲۰۱۲ نیز جشنواره تورنتو جزء اولین جشنواره‌هایی بود که برای نمایش فیلم ضدایرانی «آرگو» به کارگردانی «بن افلک» که در نهایت برنده جایزه اسکار نیز شد ابراز علاقه کرد.

 

با این اوصاف اما، نکته مهم این است که ظاهرا رویکرد فرهنگی غرب دربرابر جمهوری اسلامی نسبت به دوران پیش از گفتگو و توافق حتی ذره‌ای تغییر نکرده است، ساخت فیلم‌های ضدایرانی و حضور پررنگ در جشنواره‌ها و محافل سینمایی و سپس اکران گسترده در سطح جهان همچنان در دستور کار دستگاه فرهنگی آمریکا- به ویژه هالییود- قرار دارد و رونمایی از یک فیلم ضدایرانی جدید با محوریت انقلاب اسلامی باید تاکیدی باشد بر تداوم و گسترش فعالیت‌های فرهنگی ضداستکباری در داخل کشور و عدم افول این قبیل فعالیت‌ها در خواب خوش توافق.