به گزارش  صبح رزن به نقل از   فرهنگی خبرگزرای تسنیم، مراسم دیشب افتتاحیه جشنواره فیلم فجر با حواشی تاسف‌بار و البته تحسین‌برانگیزی مطرح بود.

گذشته از حاشیه‌های تقدیر چندباره از یک هنرمند سینمایی که با حمله به بخش‌هایی از منتقدان همراه بود، تکرار چند باره حرف‌های کنایه‌آمیز و تند یک کارگردان نیز به حواشی این بخش افزود.

اما یکی از اتفاقات جالب دیروز, تقدیر از خانواده شهید مدافع حرم، شهید سعید سیاح طاهری بود.رخشان بنی اعتماد، مهتاب کرامتی، فاطمه معتمدآریا و سیده زهرا حسینی، روای مشهور کتاب «دا» به روی سن آمدند و از خانواده شهید تقدیر کردند. در ابتدای این بخش از مراسم فیلمی از مجموعه فعالیت‌های فرهنگی جالب‌توجه شهید طاهری پخش شد. این فیلم رامی‌بینید.

در ابتدای این مراسم، سیده زهرا حسینی سخنان کوتاه خود را با شعر مشهور «ما زنده به آنیم که آرام نگیریم» آغاز کرد و گفت: شهید طاهری این شعر را با عملکرد خود اثبات کردند و ایشان برخلاف ظاهر آرامشان روحی ناآرام داشتند و طاقت این را نداشتند که ببینند مظلومی هست و سر آرام به بالین بگذارند.این شهید بزرگوار وحدت بین جامعه هنرمندان و سایر جامعه را در دستور کار خود قرار داده بود تا بتوانند از این وحدت برای پیشبرد فرهنگی امور استفاده کنند... شهادت، حق شهید سعید سیاح طاهری بود و من از همین جا به خانوده محترم این شهید تبریک می گویم، فقط باید تبریک گفت. تسلیت برای ماست که مانده ایم و تردید می کنیم. شهید راه خود را پیدا کرده بود.

فاطمه معتمد آریا نیز ضمن دعوت از همسر شهید طاهری برای حضور در سن در سخنان کوتاهی گفت: من در یک کشتی دوستی با ایشان آشنا شدم. وقتی که راجع به صلح حرف می زدیم در سالروز جنگ در شلمچه. یک کشتی دوستی بین بچه های عراقی و ایرانی به همت حبیب احمدزاده که همیشه پیام آور صلح است. آشنایی ما با صلح بود. هر جای جهان در این کره خاکی وقتی صحبت از صلح می شود من اولین کس هستم، برای من همیشه روی صلح حساب کنید.

مهتاب کرامتی نیز در سخنان کوتاهی گفت: خوشحالم که در این جمع در جشنواره فیلم های دانش آموزی بودم و از ایشان یاد گرفتم که می شود صبور بود و کار کرد.

رخشان بنی اعتماد نیز ضمن ادای احترام به همسر شهید سیاح طاهری گفت: گفته می شود که برای شناخت آدم ها بهتر است که با آنها همسفر یا همسفره شد. به ضرورت شرکت در جشنواره بی سروصدا اما موثر دانش آموزی همسفر و همسفره شهید بودم. از روح بزرگ ایشان گفتن ندارد.کسی که جوانی و سلامتش را در  جبهه های جنگ گذراند. ایشان به طور دائم در برنامه های مختلف فرهنگی که طراحی می کردند، فعال بودند. ایشان احترام و باوری به حوزه سینما داشتند که فارغ از تفاوت های اعتقادی و دیدگاهی بسیار قابل توجه بود. آمدن و رفتن رسم روزگار است و بودن ما مثل پلک زدن است. اما بعضی وقت های رفتن برخی از آدم های چیزی را از جهان کم می کند که دیگر چیزی جای آن را پر نمی‌کند. ما در حال حاضر داغدار از دست دادن یدالله نجفی هستیم که معلم ما بود. اگر این موهبت نصیبت ما می شد که ذره ای از وجود شهید سیاح طاهری و مرحوم نجفی در وجود ما بود، جهان گلستان می شد.

همسر شهید طاهری نیز در سخنان کوتاهی اشاره ای به آیه ای از قرآن کرد: خداوند نعمت را بر چهار گروه تمام کرده است، انبیاء، صدیقین، شهدا و صالحین. و جامعه به این ترتیب به سوی صلاح می رود. امثال سردار بزرگ اسلام، شهید حاج سعید طاهری که 8 سال دفاع مقدس را پشت سر گذاشت و روحش آرام نگرفت و در همه عرصه های هنری فعال بود نهایتا هنرش را با شهادت نشان داد که شهادت هنر مردان خداست. او بی آرام و بی قرار دفع خطر از حرم و حریم انقلاب اسلامی بود و تا خون نداد آرام نگرفت. حرف ها و نشست ها و فیلم های ما زمانی اثر می کند که خونی در طول تاریخ جاری شود. ایشان معتقد بودند سینما مخصوص یک قشر خاص در شهر تهران نیست. به مناطق مرحوم و روستاها می رفتند و سینما را برای آنها می بردند.به قول برادرمان پرویز پرستویی که می گفتند ما فکر می کردیم ایشان تدارکاتچی هستند دنبال نام نبودند و ایشان سرانجام به آرزویشان رسیدند و فقط همین ما را آرام می کند.

انتهای پیام/