بحث حقوقهای نجومی همچنان داغ است. به هرحال پاسخگوی ردیف اول این پرداختها، دولت است و فشارهای متعددی که به واسطهی افشای حقوقهای نجومی به دولت و جناح حامی دولت وارد شد، آنها را به تکاپو انداخت تا در مقابل این موج بیجواب نمانند. معمولا از سوی این جناح، دولت قبل مسئول معرفی میشود. اینجا بود که فهرستی از پاداشها که به واسطهی اهدای نشانهای دولتی در دوره دکتر احمدینژاد پرداخته شده بود به وسط معرکه وارد شد. در این فهرست نام پرفسور محمدعلی زلفی گل استاد دانشگاه بوعلی سینا نیز دیده می شود. در این فهرست، مقابل اسم ایشان نوشته شده است نشان درجه ۲ پژوهش. هدیهی این نشان، ۷۵ سکه، معادل ۵۶ میلیون تومان می باشد. اینکه این مبلغ پاداش بوده و نه حقوق ماهانه مسئله مورد بحث نیست. اما زلفیگل کیست؟
پرفسورمحمدعلی زلفیگل رئیس سابق دانشگاه بوعلی سینا و یکی از پرافتخارترین اساتید دانشگاه در ایران میباشند.
ایشان جزو یک درصد دانشمندان برتر جهان میباشند و تعداد مقالات علمی وی تا سال ۹۲ به رقم ۲۷۵ رسید و در صدر فهرست پراستنادترین محققان ایرانی موسسه ISI قرار دارد.
زلفیگل در سوابق خود قائم مقامی بنیادنخبگان را دارد. به پاس مقام علمی وی یکی از خیابانهای خوب همدان به نام محمدعلی زلفیگل نامگذاری شد که در نوع خود بی سابقه بود.
ایشان در سال تحصیلی۹۳-۹۴ عنوان عضوهیات علمی نمونه دانشگاهها را کسب نمود. کسب جایزه علامه طباطبایی و همچنین رتبه اول پژوهشهای بنیادی جشنواره بین المللی خوارزمی نیز از دیگر دستاوردهای علمی این استاد برجستهی شیمی میباشد. اینها تنها مختصری از دستاوردهای علمی ایشان است که در کنار ویژگیهای ممتاز شخصیتی او ارزش متعالی پیدا می کند و به همین دلیل تشکلهای دانشجویی دانشگاه بوعلی سینا در مهرماه۹۳ مراسم تجلیل از زحمات جهادی و مجاهدتهای علمی زلفیگل را برگزار کردند.
به واقع ارزش استاد برتر این کشور، ۵۶ میلیون است در حالی که کفاشیان در یکی از مصاحبههای خود قرارداد کیروش؛ سرمربی تیم ملی فوتبال را ۴٫۵ میلیارد تومان اعلام کرد. اصل اعتراض ما به دولت قبلی همین موضوع است که چرا پول این ملت باید خرج سرمربی تیم ملی بشود اما استادبرتر کشور با کلکسیونی از افتخارات علمی و یک عمر مجاهدت در راه اعتلای این کشور با نشان درجه۲ پژوهش تقدیر بشود؟
اما دولت یازدهم با چه معیاری یک عمر مجاهدت علمی پرفسور زلفیگل را دستاویز بازی سیاسی قرارداده است و آن را با حقوقهای نجومی مدیرانش (که معلوم نیست که وجودشان چه خیری برای بشریت داشته است) مقایسه کرده است؟ این دولت به جای تجلیل از مقام شامخ استاد و طلا گرفتن وجود چنین شخصیتهای علمی ،همان پاداش را نیز مورد حمله قرار است.
روزنامه دولتی ایران چگونه به خود اجازه داده است در بازیهای سیاسی خود، پرفسور زلفیگل را قربانی کند؟ این رفتارها پاسداشت علم و علم آموزی و دانشگاه و دانشگاهی است یا سربریدن دانشمندان زیرپای بازیهای سیاسی؟
اگر ریاست محترم جمهور بابت این خطای روزنامه دولتی ایران در مقابل دوربینها از محضر این استاد عذرخواهی کنند رواست.
دیدگاه شما