رجانیوز در یادداشتی نوشت: نادیده گرفتن یک فیلم در جشنواره های مهم داخلی و ارجاع آن به سلیقه داوران یکی از آسان ترین پاسخ هایی است که می توان به انتقاد ها در خصوص بی توجهی دو جشنواره فجر و مقاومت به فیلم سینمایی «سیانور» داد. فیلمی که از ساختار خوب و جذابی در قصه پردازی و روایت دارد.

پس از آنکه سال گذشته داوران جشنواره فیلم فجر این فیلم را حتی شایسته نامزد شدن در بخش های مختلف سودای سیمرغ ندانستند انتظار می رفت در جشنواره مقاومت که خواستگاه بیان حرف های پیشرو و صریح است از این فیلم استقبال شود و از اهتمام تیم سازنده این فیلم قدردانی گردد.  

انتظاری که با اعلام اسامی نامزد های بخش های مختلف جشنواره فیلم مقاومت نشان داد که روی نداد. چرا که این جشنواره نیز کاملاً بی تفاوت از کنار آن گذاشت و بدون کمترین توجهی به «سیانور» جشنواره چهاردهم را به انجام رساند.

آسان بود که ما نیز وارد این نزاع که هنوز مشخص نیست منشأ شکل گیری آن دقیقاً کجاست و آیا واقعاً نیروی پشت پرده ای برای ندیدن این فیلم در هیچ جشنواره وجود دارد و یا به واقع این سلیقه داوران است نشویم و خوش بین باشیم که تمامی آثار به یک چشم قضاوت شده اند اما این رویکرد در خصوص فیلم «سیانور» پالس هایی را به سایر سینماگران می دهد که کار کردن در این حوزه نه تنها از جانب جمهوری اسلامی ایران و جشنواره های منتسب مورد تمجید نخواهد بود بلکه به این شکل بایکوت نیز خواهید شد. خطری که باعث می شود سال ها گریبان سینمای ایران را بگیرد.

بدون شک در سال هایی که جنگ ما با مجاهدین خلق(منافقین) بر سر روایت حوادث سال های اولیه انقلاب است و شکل درگیری از حالت نظامی خارج شده سینمای ایران و فیلمسازان معتقد این سینما می توانند نقش مهمی در این عرصه ایفا کنند. در هفته های گذشته شاهد بودیم که خط تحریف حوادث انقلاب اسلامی به سود منافقین از سوی برخی از دلبستگان این جریان در داخل کشور کلید خورد و تا چند روز سیاسیون و تحلیل گران را به خود مشغول کرد.

به این دلیل است که انتظار می رود دست اندر کاران برگزاری جشنواره فیلم مقاومت باید با حساسیت بیشتری نسبت به آثار برخورد کنند چرا که کم توجهی به آثاری از این دست در جشنواره فجر را می توان با اغماض به دلیل انبوه موضوعات سوژه های مختلف حاضر در این جشنواره توجیه کرد اما در جشنواره مقاومت که خواستگاه این نوع فیلم ها به حساب می آید موجب دلسردی سازندگان این آثار و درنتیجه کاهش بیش از پیش فیلم هایی شبیه به «سیانور» در سینمای ایران خواهیم بود.