به گزارش صبح رزن؛به نقل از آناج، یکی از مباحثی که در قرآن کریم و روایات اهل بیت(ع) مطرح شده و بسیار هم قابل توجه می‌باشد، مسئله عزت و ذلت است. با بررسی ادله‌ی تاریخی می‌توان دریافت که خداوند انسان را عزیز و با کرامت خلق کرده و نباید به آسانی تن به ذلت بدهد.

عزت در واقع آن روحیه‌ای است که انسان را مقاوم و در برابر ظلم شکست ناپذیر می‌سازد. به عبارت دیگر عزت به معنی  قدرت، صلابت و شکست ناپذیری در برابر ظلم، زور و استکبار است که بنا به فرموده خداوند متعال در قرآن، هر کس عزت را بخواهد، تمام عزت برای خداست و تنها با اطاعت از خداوند می‌توان به آن رسید.

امام حسین(ع) کسی بود که تمام عمر خود را در راه اطاعت خداوند سپری کرده و عزت و شرافت را در حد اعلی از خدای متعال کسب نمود. شعار معروف "هیهات منا ذله" امام(ع) در مواجهه با دستگاه فاسد و غاصب بنی‌امیه و همچنین تاکید ایشان بر عدم بیعت "چون من(امام حسین(ع)) با مثل یزید" به وضوح گویای این امر است که همواره ارعاب و وادادگی در برابر دستگاه ستم و استکبار در هرزمانی، عین پذیرش ذلت است.

در جلد ۴۵ بحارالانوار آمده است که در روز عاشورا  وقتی از طرف ابن زیاد پیشنهاد تسلیم شدن را به امام حسین(ع) دادند، حضرت فرمود: " فرزند ناپاک مرا در پذیرش یکی از دو راه مجبور کرده است؛ بین مرگ و ذلت. اما هیهات که ما ذلت و خواری را بپذیریم که خداوند و رسولش و مومنین و دامن‌های پاک و غیرتمندان بر ما نمی‌پسندند که اطاعت فرومایگان و پست فطرتان را بر  مرگ با عزت و شرافتمندانه دهیم".

با تاملی در این بیان در کنار بسیاری از سخنان آن حضرت که با شعار عزت طلبی و زیربار زور نرفتن، همراه بود، می‌توان نتیجه گرفت هرکس قایل به جریان عاشورا و مکتب حسینی باشد، نباید عزت خود را ولو در دوراهی مرگ و ذلت، ارزانی بکند.

حال که در عصر حاضر مثل یزید و مثل حسین(ع) برای هر ذهن اندیشمند و هر قلب متقی روشن‌تر از روز است، آنانکه از ترس شکم‌های خود سعی در تغییر تفکرات تاریخی مردم دارند و سعی می‌کنند قیام عاشورا را تا حد گریه (که آن نیز در سوگ اباعبدالله الحسین گران مایه است) تنزل دهند، باید به رفتار و گفتار امام(ع) در بستر عاشورا بنگرند تا تجلی تمام عیار عزت انسانی را در ماسوا مشاهده کرده و عاقبت راه ذلیلانه کرنش در برابر استکبار را بنگرند.

انتهای پیام/م