تاریخ : 5. دى 1395 - 7:36   |   کد مطلب: 21425
اگر بحث کمبود بودجه است که قطعاً دولت با برنامه‌ریزی می‌تواند کارهای زیادی انجام دهد برای مثال تنها با جلوگیری از قاچاق موبایل، یک‌چهارم بودجه آموزش‌وپرورش را یک‌ساله محقق کند مبلغی بالغ‌بر 7000 میلیارد تومان در سال که از اقتصاد و جیب مردم ایران به جیب قاچاقچیان می‌رود و می‌تواند چه بودجه‌هایی را تأمین و چه معضلاتی را پایان دهد.

به گزارش صبح رزن؛ به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج فرهنگیان: همیشه "زنگ" را مدارس و مراکز آموزشی برایمان به صدا درمی‌آوردند ولی شاید حالا زمان آن رسیده که "زنگ" وضعیت قرمز مراکز آموزشی و آموزش‌وپرورش را به صدا درآوریم.

جای امیدواری است که بودجه آموزش و پروش امسال، حداقل بر روی کاغذ هم که شده 10 درصد نسبت به سال قبل افزایش داشته است، بودجه آموزش‌ و پرورش در سال 1396، 31 هزار و 681 میلیارد و 562 میلیون تومان پیش‌بینی‌شده است.

در نگاه اولیه اگر این 31 هزار و 600 میلیارد تومان را با 28  هزار و 600 میلیارد تومان سال 1395 مقایسه کنیم، احساس رضایت می‌کنیم،  به این معنی که بالاخره آموزش و پروش قرار است کاری اساسی برای مشکلات فرهنگیان انجام دهد و مطالبات گذشته آن‌ها را پرداخت نماید و خیلی اتفاقات خوشایند دیگر که به ذهن فرهنگیان بیشتر از بقیه خطور خواهد کرد.

اما این موضوع پایان داستان نیست چراکه اگر این بودجه با رقم فعلی­اش در مجلس رأی هم بیاورد و در کارشناسیِ­ مجلسی­ها با کاهش روبرو نشود، تنها خواهد توانست افزایش 12 تا 14 درصدی حقوق کارکنان آموزش‌وپرورش در سال بعد را جبران کند، پس بازهم معوقات فرهنگیان پابرجا خواهد بود.

گویا اصلاً قرار نیست این بودجه آموزش و پروش تکان اساسی بخورد، افزایش بودجه‌های آموزش‌وپرورش در سال‌های متوالی نیز شاید فقط همگام با تورم باشد تا همگام با برطرف سازی دغدغه‌های فرهنگیان و نظام آموزشی.

نگاهی بر بودجه آموزش و پروش در سه سال متوالی خود این موضوع را نشان می‌دهد:

-بودجه مصوب سال 1394 آموزش‌وپرورش: 25 هزار و 227 هزار میلیارد و 348 میلیون تومان -بودجه مصوب سال 1395 آموزش‌وپرورش: 28 هزار و 624 میلیارد و 467 میلیون تومان -بودجه پیشنهادی سال 1396 آموزش‌وپرورش: 31 هزار و 681 میلیارد و 562 میلیون تومان 

 

 

اگر قرار بود با این 10 درصدها مشکلات بهبود بیابد باید بعد از چند سال خود را نشان می‌داد، شواهد که این را نشان نمی‌دهد. حتی ریزتر هم که بشویم به نظر نمی‌آید تحول خاصی در بودجه امسال ایجاد شود، بودجه سایر بخش‌های وزارت آموزش‌وپرورش بدین شرح است:‌

بودجه دبیرخانه شورای عالی آموزش‌وپرورش 5 میلیارد و 926 میلیون تومان، سازمان مدارس غیردولتی 33 میلیارد و 770 میلیون تومان و سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی 104 میلیارد و 368 میلیون تومان است.

همچنین بودجه پیشنهادی پژوهشگاه مطالعات آموزش‌وپرورش 8 میلیارد و 468 میلیون تومان و سازمان نوسازی، تجهیز و توسعه مدارس کشور 814 میلیارد و 58 میلیون تومان، سازمان آموزش‌وپرورش استثنایی 86 میلیارد و 279 میلیون تومان و سازمان نهضت سوادآموزی 313 میلیارد و 908 میلیون تومان است.

بودجه در نظر گرفته‌شده برای معلمان آینده این مملکت نیز ازاین‌ قرار است: دانشگاه فرهنگیان  403 میلیارد و 390 میلیون تومان که امید است در صورت رأی آوردن معضلات پیرامون دانشگاه فرهنگیان و دانشجویانش را کاهش دهد.

اگر دولت و آموزش و پروش برنامه‌های زیادی برای برطرف کردن مشکلات فرهنگیان دارند، اگر در نظر دارند معوقت آنان را پرداخت کنند؛ اگر قرار است، عوامل تشویقی و پرداختی را در طرح رتبه‌بندی معلمان داشته باشند، اگر قرار است کسر بودجه دانشگاه فرهنگیان را جبران کنند و اگرهای دیگر پس قطعاً بخش زیادی از محقق شدن آن‌ها درگرو همین بودجه است.

شاید در سرفصل‌های نانوشته‌ای و نشر پیدا نکرده‌ای از بودجه آموزش و پروش این مشکلات دیده‌شده و برای آن‌ها بودجه کنار گذاشته‌شده، هرچه هست وعده‌های زیادی برای ارتقای وضعیت معیشت فرهنگیان داده‌شده است و باید عملیاتی نیز شود.

اهمیت قشر معلم را همه می‌دانند و بارها در گزارش‌های مختلف به لزوم توجه به این فرهنگ‌سازان و تربیت‌کنندگان نسل‌ها اشاره‌شده است.

حتی اگر منصفانه هم ببینیم به معلم ربطی ندارد که دولت دچار کمبود بودجه است یا اولویت بودجه در هرسال به یک یا چند بخش دیگر از بدنه دولت غیر از آموزش و پروش اختصاص داشته است.

اگر بحث کمبود بودجه است که قطعاً دولت با برنامه‌ریزی می‌تواند کارهای زیادی انجام دهد برای مثال تنها با جلوگیری از قاچاق موبایل، یک‌چهارم بودجه آموزش‌وپرورش را یک‌ساله محقق کند مبلغی بالغ‌بر 7000 میلیارد تومان در سال که از اقتصاد و جیب مردم ایران به جیب قاچاقچی می‌رود و در نگاه کلان‌تر با جلوگیری از حجم کلی قاچاق کالا بار رقمی بیش از 15 میلیارد دلار، می‌تواند چه بودجه‌هایی را تأمین و چه معضلاتی را پایان دهد.

اگر هم بحث بر سر اولویت است، آیا آموزش و پروش بعد از سال‌ها بی‌مهری نیاز ندارد، اولویت‌دار شود حتماً باید آژیر خطر این وزارتخانه حساس به صدا درآید تا فکری به حالش شود.

دولت که در بودجه امسال، شفاف مطرح نکرده چگونه مشکلات فرهنگیان را بهبود خواهد داد، امید است حداقل مجلس در جلسات صحن علنی و یا کمسیون‌های مرتبط به دنبال احقاق حق فرهنگیان و پایان دادن به مشکلاتشان باشد.

چراکه با شرایط فعلی مشکلات معلمان، معوقات بازنشستگان، وضعیت نابسامان دانشگاه فرهنگیان ، سروسامان ندادن به بحث رتبه‌بندی معلمان و اجرای نشدن کامل آن در نظام آموزش کشور اگر نگوییم وضعیت قرمز است ولی قطعاً وضعیت سفید هم نیست.

انتهای پیام/

دیدگاه شما

کانال خبری تلگرامی صبح رزن