حسینی پور گفت: عمار سینماى مستضعفین است، نه تصاویر تکرارى اى که بنام سینماى ایران  در بزرگراهها، ماشین هاى لوکس، آپارتمان ها و ویلاهاى مُدرن و مرفه نشین و کافى شاب ها به نمایش داده مى شود.

این نویسنده هم استانی با بیان اینکه جشنواره عمار عزت و درد را از روستا، کوره پزى، محله هاى کوخ نشین ترسیم مى کند گفت: فیلم هایى که تلنگرى بر اذهان خفته کسانى که از صدقه سر همین کوخ نشینان امروزکاح نشین شده اند.

حسینی پور گفت: از ویژگى این میدان است که شما هر روز باید شهید شوید! مثل دوران دفاع مقدس نیست که رزمنده‌اى شهید شود وعروج کند، اینجا با خلق هر اثر هنرىِ تأثیرگذار، پروژه تخریب جوان انقلابى در خط عمار در داخل و خارج استارت زده مى شود.

وی افزود: جشنواره مردمى عمار یک واکنش و اعتراض مردمى به مسیر انحرافى جامعه هنرى است که با دغدغه‌هاى مردم فاصله‌اى به اندازه زمین تا آسمان دارند.

این جانباز دوران دفاع مقدس افزود: جریان عمار دور هم جمع شدند تا در برابر هژمونى رسانه‌اى جریان غرب زده صدایشان شنیده شود. این صدای واقعى سینماى ایران در برابر سینماى هالیوود ایالات متحده تهران شمالى است.

وی گفت: جشنواره عمار مى‌رود که با فیلم‌هایى در فضاى فیلم سازى انقلاب اسلامى و بیدارى اسلامى و مقاومت و مطالبات واقعى مردم به یک مرجع براى این گفتمان و ادبیات تبدیل شود.

حسینی پور بیان کرد: امروز در جشنواره‌هاى بین المللى به فیلم‌ها و مستندهایى که بیانگر نگاه انقلاب اسلامى و مقاومت و انعکاس دهنده مظلومیت مردم و ظلم و ستم ستمگران و نظام سلطه باشد، جایزه‌اى داده نمى‌شود.

وی اقزود: در عمار آرزو و رؤیاى عماریون جایزه و مدال جشنواره‌هاى بین المللىِ فیلم برلین، مونترال، کن، بوستون، آمستردام، وین، تورنتو، استانبول و بروکسل نیست.