حجت‌الاسلام «مجتبی حجتی‌نیا» پژوهشگر علوم قرآن و حدیث در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، گفت: آنچه تاکنون دربارۀ غدیر بارها شنیده‌ایم، تنها داستان مختصری از حجة الوداع بوده و جمله‌ای معروف که «من کنت مولاه فهذا علی مولاه»، اما مسائل دیگری و به تعبیری ناگفته‌هایی وجود دارد که اگر از آنها آگاهی داشته باشیم، عظمت غدیر را بیش از پیش درک خواهیم کرد.

وی با اشاره فضایل حضرت امیر(ع) که صحابه بارها آنها را شنیده بودند، یادآور شد: آنها بارها و بارها از زبان پیامبر(ص) شنیده بودند که «منزلۀ علی نزد من همچون هارون است به موسی» و می‌دانستند منزلت هارون وزارت است؛ آنها بارها شنیده و دیده بودند که چگونه پیامبر(ص) حضرت علی(ع) و همسر و فرزندان ایشان را اهل‌بیت خویش می‌خواند و او (علی (ع)) را برادر خود خطاب می‌کند، اما با وجود شنیدن این فضائل، باز هم نمی‌توانستند برتری ایشان را تاب بیاورند.

این پژوهشگر علوم قرآن و حدیث با اشاره به ماجرای آخرین حج پیامبر(ص) و توطئۀ بدخواهان گفت: در همان سالی که مردم برای آخرین بار همراه با پیامبر(ص) به حج آمده بودند گروهی از صحابه (برخی از قریش و برخی از غیر قریش) پیمانی در مکه بستند با این مضمون که «اگر محمد بمیرد یا کشته شود نخواهیم گذاشت جانشینیِ او به دودمانش برسد». در این سفر همان 5 نفر اصحاب صحیفه با 9 نفر دیگر، براى بار آخر نقشه دقیق‌ترى براى قتل پیامبر(ص) در راه بازگشت از مکه به مدینه کشیدند. یکى از علت‌هاى این اقدامشان آن بود که قبل از اعلان خلافت امیر‏المؤمنین(ع) آن حضرت را به قتل برسانند تا به راحتى به مقاصد خود دست یابند، اما قبل از رسیدن به محلِ توطئه، دستور الهى نازل و مراسم غدیر انجام شد؛ اگرچه آنان از نقشه‌ها و توطئه‌هاى خود دست نکشیدند.

حجت‌الاسلام حجتی‌نیا خاطرنشان کرد: نقشه چنین بود که در محل از پیش تعیین شده‌اى در قلۀ کوه «هَرْش» کمین کنند و با توجه به اینکه بیشتر مردم کوه را دور مى‌زدند و بالای کوه نیامدند، همین که شتر پیامبر(ص) به بالای کوه رسید، سنگ‌هاى بزرگى را به طرف شتر حضرت رها کردند تا به شتر برخورد کند یا بِرَمَد و حضرت را بر زمین بزند تا آنان با استفاده از تاریکى شب به حضرت حمله کنند و در نتیجه قتل حضرت به طور یقینى انجام گیرد، سپس متوارى شوند و خود را داخل مردم پنهان کردند تا شناخته نشوند.

وی افزود: این افراد در سه زمان و مکان مختلف قبل از غدیر نقشه ترور پیغمبر و داشتند، اما به حکم الهی شکست خوردند و در آخرین نقشه و دقیق‌ترین آن، چنین به خفت و ذلت دچار شدند و پیغمبر(ص) اسامی آنها را به عمار یاسر گفت، اما گذر تاریخ آنها را رسوا کرد.

انتهای پیام/