امروز هفته دفاع مقدس در حالی آغاز شد که کشور یک جنگ ۱۲ روزه ترکیبی و پیچیده را با پیروزی و قدرت فوق‌العاده آفندی علیه رژیم صهیونی پشت سر گذاشته است. اما ایران چطور بعد از دفاع مقدس اول و در سال‌های بین ۱۳۶۸ تا ۱۴۰۴ قدرت نظامی خود را متحول کرده و از  کمبود سیم‌خاردار به شهرک‌های زیرزمینی ناشناخته و مملو از سجیل و فتاح و خرمشهر ۴ رسیده است؟

در میانه‌ جنگ‌های ترکیبی، بیش از هر چیز «ساختار فرماندهی» تعیین‌کننده‌ سرنوشت ملت‌هاست.
تجربه‌ سه دهه گذشته نشان می‌دهد که پس از رحلت امام خمینی(ره)، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با نگاهی راهبردی، شاکله‌ای نو برای رهبری و فرماندهی نیروهای مسلح ایران بنا نهادند؛ شاکله‌ای که امروز در جنگ اخیر، کارآمدی خیره‌کننده‌ خود را آشکار کرده است.

نخستین گام رهبر انقلاب، ساختارمندسازی دقیق و هماهنگ نیروهای مسلح بود. ایشان با تعیین مرزهای روشن مأموریت ارتش، سپاه، فراجا و دیگر نهادهای نظامی، از تداخل وظایف جلوگیری کردند. ایجاد ستادکل نیروهای مسلح و قرارگاه خاتم‌الانبیاء به عنوان دو بازوی اصلی فرماندهی، امکان تصمیم‌گیری سریع و یکپارچه را فراهم آورد؛ سازوکاری که در شرایط جنگی اخیر، از اتلاف وقت جلوگیری و واکنش فوری ایران را ممکن ساخت.

دومین اقدام، حضور فعال و مستمر در رهبری میدانی است. رهبر انقلاب نه‌تنها فرماندهی کل قوا را در سطح کلان به عهده دارند، بلکه همچون یک مدیر جوان و چابک، به‌طور هفتگی با فرماندهان ارتش و سپاه نشست‌های تخصصی برگزار می‌کنند، طرح‌های آفندی و پدافندی را بررسی و شخصاً تصویب می‌نمایند. این پیوند نزدیک، سلسله‌مراتب فرماندهی را از یک ساختار تشریفاتی به یک شبکه زنده و پویا بدل کرده است.

سومین محور، توسعه تجهیزات و سلاح‌های بومی است. در دوران زعامت ایشان، ایران توانست به خودکفایی چشمگیری در حوزه موشکی، پهپادی، زرهی و پدافندی دست یابد. موشک‌ها و پهپادهای ساخت داخل که در روزهای اخیر سدهای دفاعی دشمن را درهم شکستند، محصول همین سیاست بلندمدت است.

چهارمین دستاورد، ایجاد و تقویت جبهه مقاومت است. شبکه‌ای فراملی که امروز به بازوی بازدارنده‌ای نه فقط برای ایران، بلکه برای امنیت کل منطقه بدل شده است. این جبهه توانسته دست رژیم صهیونیستی را در سوریه، لبنان و دیگر نقاط کوتاه و هزینه هر ماجراجویی را به‌طرز بی‌سابقه‌ای افزایش دهد.

مجموع این اقدامات، به همراه یک عامل ویژه، امروز به یک «مزیت راهبردی» برای جمهوری اسلامی تبدیل شده که آن عامل ویژه، تصمیم‌گیری به‌موقع است. رهبر انقلاب که در میان شاگردان امام خمینی(ره) به همین ویژگی شهره‌اند، بار دیگر نشان دادند که زمان را از دست نمی‌دهند. واکنش سریع و سازمان‌یافته ایران به حمله رژیم صهیونیستی، حاصل همین آمادگی ساختاری است.

جنگ اخیر یک بار دیگر این واقعیت را برجسته کرد که قدرت سخت بدون فرماندهی هوشمند، کارایی محدودی دارد. آنچه توانست نیروهای مسلح ایران را در آزمون بزرگ به پیروزی نزدیک کند، صرفاً سلاح یا تکنولوژی نبود، بلکه ترکیب رهبری شجاعانه، ساختار منسجم و تصمیم‌های لحظه‌شناس بود؛ ترکیبی که امروز به عنوان سرمایه‌ای راهبردی برای امنیت ملی و ثبات ایران شناخته می‌شود.