دعوا بر سر چیست؟ غنیسازی یا ایرانِ مستقل؟
رسانهی KHAMENEI.IR در پرونده «رکن استقلال ملّی» و در یادداشتی به مفهومشناسی و تاریخچه نظری مقولهی استقلال ملّی پرداخته است.
بحث استقلال ملّی به صورتی که امروزه در علوم سیاسی وجود دارد، ریشهاش در پیمان وستفالی که در ۱۶۴۸ برگزار شده است برمیگردد و از آن به بعد امپراتوریها با وضعیت فعلی مرزهای ملّی شناخته شدند و به جای امپراتوریهای بزرگ، کشورهای ملّی شکل گرفتند و کلیسا نقش سیاسی خود را از دست داد و رؤسای کشورهای دیگر حرف نهایی را به جای کلیساها میزدند.
از حدود ۴۰۰ سال پیش به این طرف، بحث دولت ملّی شکل گرفت و تاکنون بحث استقلال ملّی و وجود کشورهای مبتنی بر مرزها و استقلال ملّی وجود داشته، استمرار پیدا کرده و اهمیت دارد.
بحث استقلالخواهی یکی از ریشههای انقلاب اسلامی است و شعار اصلی انقلاب اسلامی که «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» و یا شعار «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» است، ناظر به مسئله استقلال ملّی بود، یعنی یکی از ریشههای جمهوری اسلامی استقلالخواهی ملّت و مبارزه با وابستگی کشور به بلوک غرب بود.
موضوع جنگ ۱۲ روزه کودتای بینالمللی بر ضد انقلاب اسلامی بود که با کمک آمریکا و هدایت او و از طریق رژیم صهیونیستی و عوامل داخلی و خارجی او شکل گرفت. در برابر این کودتا، رهبری معظم انقلاب شجاعانه ایستادند و مردم هم به تبعیت از ایشان و با حس استقلال ملّی و روحیه ایراندوستی که در آنها وجود داشت، همه در ذیل پرچم جمهوری اسلامی ایران تحت رهبری ایشان گرد هم جمع شدند و شجاعتی که نیروهای مسلح کشور بهخصوص نیروی هوافضای سپاه از خود نشان دادند، حس غرور ملّی را به ملّت ایران تزریق کرد که اگر این حس در مردم وجود نداشت، مردم دچار سرگردانی میشدند.
استقلال، مشکلات، موانع و آفتهای متعددی دارد که یکی از مهمترین موانع آن کشورهای قدرتمند دنیا هستند که فکر میکنند دنیا را اداره میکنند و استقلالیافتن کشورهای دیگر از جمله کشور مهمی مانند ایران را برنمیتابند و نمیخواهند که در برابر آنها قد علم کنند. بنابراین یکی از موانع قدرتهای مؤثر بینالمللی است...
دیدگاه شما