به گزارش صبح رزن به نقل از  جهان، در این نوشته آمده است: اولین روزهای اردیبهشت 92 در مجمع بوی بهار بیش از همیشه می‌آید. بهار فصل اعتدال است و این روزها بیش از همیشه «رایحه خوش ‌اعتدال» می‌آید... اصلاح‌طلبان امروز به دیدن آقای هاشمی آمده‌اند. تراش خوردن افراط‌ها از قامت اصلاحات رنگ و بویی دیگر به آنان بخشیده. «اصلاحات امروز» بیش از همیشه معتدل به نظر می‌آید. مَثَل «اصولگرایان امروز» نیز چنین است. از پس غبار افراطی‌گری‌ها، مسابقه فرخنده‌ای آغاز شده. «سبقتی برای نمایش اعتدال». خود آقای هاشمی هم‌چنین است. آیت‌الله سالهاست بر خویش هم تراش اعتدال می‌زند. در جای جای خاطراتشان می‌توان سراغی از تشر یا توبیخ روزانه‌ای بر خود از تندروی‌ها یافت. اعتدال هاشمی پویاست. مثل نگاهش به فقاهت، مثل نگاهش به سیاست، مثل نگاهش به دنیا. شاید از همین روست که افراطی‌ها آقای هاشمی را برنمی‌تابند.

گزارشگر این سایت با اشاره به دعوت برخی حاضران از هاشمی برای نامزدی می‌نویسد: با خودم می‌گویم انگار قرار نیست آقای هاشمی و انتخابات از هم جدا شوند. گویی 33 سال حضور سیاسی و 11بار کاندیداتوری انتخاباتی برای آقای هاشمی کافی نیست. هر 3 سال یکبار کاندیداتوری هم برای خودش رکورد جالبی است.

در ادامه این گزارش آمده است: آقای هاشمی در ادامه می‌گویند «من اهل ناز کردن نیستم. اگر احساس کنم که می‌توانم کشور را از این شرایط دشوار نجات دهم، می‌آیم. این تکلیف همه است. هر کسی آبرویی دارد و توانی باید بیاید.خاتمی و هاشمی هم ندارد». جلسه که تمام می‌شود، درخواستها دوباره تکرار می‌شود. همه با هم می‌گویند «آقای هاشمی باید بیایید...». آیت‌الله هم برمی‌گردد و قبل از رفتن می‌گوید:«من هیچ‌وقت قاطع نگفتم نمی‌آیم چرا که نمی‌دانم در آن صورت جواب خدا، امام و مردم را چه می‌توانم بدهم؟ تا ببینیم تقدیر چه خواهد شد.»

به نوشته کیهان،راوی این گزارش اشاره نمی‌کند که آقای هاشمی قرار است جواب خدا و امام و مردم را درباره بی‌حرمتی‌های بی‌سابقه اوباش و فتنه‌گران علیه امام حسین(ع) و مقدسات اسلامی چگونه بدهد و چگونه همسویی خود با گروهک‌های ضدانقلاب را در فتنه‌ای که به حذف نام اسلام از جمهوری اسلامی و اهانت به ولایت‌فقیه و امام خمینی(ره) و جانبداری از رژیم صهیونیستی انجامید توجیه کند؟ و اصلا آیا دادن جواب خدا و امام و مردم مظلومی که در آن فتنه خون دل خوردند و حماسه نهم دی‌ماه را خلق کردند، تکلیف خود می‌داند یا خیر؟

هاشمی در انتخابات سال 84 نیز نتوانست مرز خود با گروهک‌های قسم خورده ضدانقلاب را جدا کند و به ویژه از آن زمان بود که مکررا در تحلیل‌های این محافل به تصریح گفته شد هاشمی مناسب پروژه هزینه‌سازی و دردسرسازی علیه جمهوری اسلامی است. با این اوصاف جای سوال است که چگونه می‌شود هم مسیر شدن با فتنه‌گران و دشمنان انقلاب را اعتدال خواند؟