به گزارش صبح رزن به نقل از همدان‌پیام: سال گذشته بود که امامزاده اظهر(ع) رزن در آتش بی‌توجهی متولیان سوخت. بنابر شواهد خبرنگار همدان‌پیام با گذشت یکسال از این آتش‌سوزی هنوز هیچ‌ اقدامی مرمتی توسط متولیان میراث‌فرهنگی و اوقاف صورت نگرفته است. این در حالی است که امامزاده اظهر(ع) یکی از سرمایه‌های ارزشمند معنوی بشمار می‌رود.
یکسال از آتش‌سوزی امامزاده تاریخی اظهر رزن می‌گذرد، اما با گذشت این مدت طولانی هنوز آثار سوختگی و آتش‌سوزی در بنای امامزاده و ضریح چوبی نفیس آن دیده می‌شود. به‌طوری‌ که به ‌محض ورود به صحن، آثار سوختگی دیواره‌ها و ضریح به‌ چشم می‌خورد.
 به‌ گزارش میراث فرهنگی، امامزاده اظهر(ع)، در دوره مغول ساخته و در دوره شاه عباس دوم مرمت شده است. حتی می‌گویند، ضریح نفیس چوبی آن اهدایی شاه عباس دوم است. این در حالی است که سال‌ها قبل دیوارهای امامزاده با ملات گچ توسط میراث ‌فرهنگی استان سفید شده بود، اما وقتی با دقت به گچ‌های ریخته‌شده نگاه‌ کنیم هنوز می‌توان ردی از جوهر و خط خوش اشعار و آیاتی به فارسی و عربی را بر دیواره‌ها مشاهده کرد.
اما با وجود اهمیت و معماری این بنای تاریخی، وقتی وارد صحن امامزاده اظهر(ع) می‌شویم با ضریح دوداندود و دیوارها و وسایل سوخته مواجه می‌شویم.
 گفته‌های اهالی حکایت از اتصال برق و آتش‌سوزی در این امامزاده دارد. با این ‌حال، برخی از مردم نیز اظهار بی‌اطلاعی از علت آتش‌سوزی می‌کردند. این در حالی است که درِ امامزاده همچنان باز است و رفت و آمد به ‌درون آن کاملاً آزادانه و بدون نظارت متولی صورت می‌گیرد.
اما نکته‌ای که جای بحث و تأمل دارد و لازم است بیشتر به آن پرداخته شود به سهل‌انگاری و بی‌توجهی مسئولان میراث‌ فرهنگی استان و متولی امامزاده برمی‌گردد چراکه یکسال از آتش‌سوزی امامزاده اظهر(ع) می‌گذرد اما شاهد آنیم که این بنا همچنان به‌ حال خود رها شده و از این رهگذر متحمل خسارت‌های بیشتری هم شده است.
امام‌زاده اظهربن علی در روستای درجزین (درگزین) از توابع بخش رزن واقع شده و عبارت از برجی استوانه‌ای شکل است که 20 متر ارتفاع و 19 ترک دارد. هشت متر از ارتفاع برج را ساختمان و بنای امامزاده تشکیل می‌دهد و گنبد این بنا مخروطی شکل است. مدخل ورودی بنا از سمت مشرق است
 بالای حرم به فواصل مختلف، سه پنجره کار گذاشته شده که برحسب فاصله‌های 3، 6 و9 ترک نقاشی شده‌اند. در محوطه درونی دایره شکل حرم در سمت جنوبی، صندوق چوبی حرم قرار گرفته که دارای کتیبه و آیاتی از قرآن مجید است. این صندوق، در سال 1056 هجری به فرمان شاه‌عباس دوم صفوی ساخته شد. در سال 1350 قمری، قسمت‌هایی از آن ویران شد و به سرقت رفت ولی بعدها تعمیر شد.
طول صندوق مانند بسیاری از صندوق‌های عصر صفوی در قسمت پایین 279 سانتی‌متر و در بالا 270 سانتی‌‌متر، عرض آن در پایین 127 سانتی‌متر و در قسمت بالا 116 سانتی‌متر است. ارتفاع صندوق 142 سانتی‌متر است که 50 سانتی‌‌متر آن شامل قسمت سکو مانند پایین و 92 سانتی‌متر آن قسمت بالایی را تشکیل داده است.
مرقد اصلی در سرداب زیر کف قرار گرفته، محوطه سرداب مربع شکل است، در وسط آن پایه آجری چهار ضلعی به قطر 1/8×1/8 قرار گرفته است که چهار طرف آن، چهار لنگه طاق زده‌اند و سقف آن نیز با چهار چشمه طاق ضربی پوشیده شده است. بنای این امامزاده از آثار دوران مغول (قرن هفتم هجری) است که در زمان شاه‌عباس دوم (1056 هجری) تعمیر شده است.