به گزارش صبح رزن،در آستانه روز دانشجو به گفت و گو با یک فعال علمی - دانشجویی در دانشگاه پیام نور مرکز رزن نشسته ایم.امیر رضایی دانشجوی رشته ی اقتصاد دانشگاه است و این روزها علاوه بر فعالیت درسی، دبیری انجمن علمی اقتصاد دانشگاه را نیز برعهده دارد.لازم به ذکر است ایشان به لحاظ علمی نیز از سطح خوبی برخوردارند.

صبح رزن:آقای رضایی در سالهای اخیر بویژه پس از سالهای آخر دهه ی هفتاد گروهی سعی در تغییر ماهیت جنبش دانشجویی دارند، ماهیت واقعی جنبش دانشجویی که از 16 آذر 1332 در ایران آغاز می شود چیست؟اصلا این شهادت در اعتراض به چه چیزی است؟

همان طور که اکثر مردم ایران من جمله دانشجویان میدانند حرکت و اعتراض دانشجویی به سال 32 و اعتراض آنها به سفر معاون رئیس جمهور امریکا؛نیکسون به ایران بعداز کودتای سیاه  28 مرداد برمیگردد.با اجتماع و درگیری دانشجویان بامٱمورین که موجب شهادت 3تن ازدانشجویان ودستگیری بسیاری درآن زمان به پایان رسید اما این خط مبارزه دانشجویی و آرمانگرایانه با استکبار و در رأس آن آمریکا، در سال  58 باتسخیر لانه جاسوسی به اوج خود رسید.همان طوری که به امام(ره)فرمودند: انقلاب دوم به وقوع پیوست.به نظر من دانشجویان بااین کارخود ماهیت اصلی امریکا که دشمنی با هویت ما یعنی:دشمنی با شیعه بودن و ایرانی بودن است به همه نشان داده و ثابت کردند. دراصل ماهیت امریکا دروغ گویی ؛سلطه طلبی ؛مستبد بودن واهداف ضدایرانی واسلامی است که  دانشجویان به جهانیان نشان دادند.ما باید ادامه دهنده راه دانشجویانی باشیم که باخون خود این انقلاب را سیراب کرده وحرکت آرمان خواهانه دانشجویان درسالهای 32 و 58 را الگوی خود ودیگر دانشجویان قرار دهیم.

 صبح رزن:امروز وظیفه دانشجو و جنبش دانشجویی در کشور چیست؟

 باتوجه به شرایط امروز دانشجویان باید با بصیرت وهوشیاری پیش بروند.گره کارما دراقتصاد ،فرهنگ، سیاست ودیگر مسایل فقط به دست خودمان باز میشود و بس.اگر غیر این بود چرا کشورهای اروپایی ودیگر کشورها با مشکلات اقتصادی روربه رو هستند؛آنها که تحریم نیستند،آنها که با آمریکا در رابطه اند و مشکلی ندارند، اصلا خود آمریکا چرا به مشکل خورده واقتصادش ازهم پاشیده است.همین چند روز پیش دیترویت،یکی ازبزرگترین شهرهای اقتصادی امریکا اعلام ورشکستگی کرد.پس به نظر من به عنوان یک دانشجو ما باید به خود اتکا کرده وچشم امید به دیگران را نداشته باشیم.همان طورکه رهبری درمورد دانشگاه ودانشجو این  نکته را گوش زد میکنند:

«از دانشگاه همیشه و در همه جا این انتظار هست که محل جوشش و اوج دو جریان حیاتی در کشور باشد: اول، جریان علم و تحقیق؛ دوم، جریان آرمان گرائی ها و آرمان خواهی ها و هدف گذاری های سیاسی و اجتماعی. کمتر محیطی را می توان پیدا کرد که مثل دانشگاه این دو جریان در آن به طور موازی همواره جوشش داشته باشد؛ هم جریان علم و تحقیق که مایه ی حیات جامعه و عزت جامعه است و عزت علمی به دنبال خود عزت اقتصادی، عزت سیاسی، عزت بین المللی را می آورد، در دانشگاه هاست، و هم آن مسأله آرمان گرائی که به ظاهر به مسألة علم ارتباطی هم ندارد، اما در همه جای دنیا انتظار از دانشگاه ها به خاطر حضور دانشجو این است که در زمینه ی ترسیم آرمان ها و گرایش به تحصیل این آرمان ها و رسیدن به این آرمان ها، دانشگاه فعال باشد.»

صبح رزن:از وقتی که در اختیار ما قرار دادید ممنونیم.