به گزارش صبح رزن به نقل از محدوده،  روزنامه صهیونیستی "معاریو" با انتشار گزارشی، نوشت: آمریکا با حمله احتمالی اسرائیل به انبارهای سلاحهای شیمیائی سوریه و یا کاروانهائی که این سلاحها را بجای دیگری منتقل می کنند مخالفت نخواهد کرد.

همچنین منبع مذکور با اشاره به نگرانی مقامات اسرائیلی از احتمال بروز جنگ فراگیر درصورت حمله به کاروانهای مشکوک به انتقال این سلاحها، مدعی شده است: مقامات اسرائیل درصددند با استفاده از نیروهای ویژه کماندویی، از انتقال این سلاحها به خارج از سوریه ممانعت به عمل آورند.

در ادامه این گزارش آمده است تهدیدات مقامات اسرائیلی ازجمله «نتانیاهو» نخست وزیر، «ایهود باراک» وزیر جنگ و «لیبرمن» وزیر خارجه، مبنی بر تلاش برای نابود کردن سلاحهای شیمیائی سوریه، ممکن است "بهانه ای برای دیگران" ازجمله سوریه، جهت به راه انداختن جنگ بر ضد رژیم صهیونیستی و تحمیل تلفات سنگینی به آن گردد.

این گزارش نمونه ای از دهها گزارشی است که در طول هفته گذشته به شکل پربسامدی بر روی خروجی رسانه های خبری اسرائیل و حامیان غربی آن قرار گرفته بود.

اگرچه قرابت اخبار مذکور با بهانه معروف اما دروغین آمریکا و انگلیس برای اشغال عراق و خلع ید دیکتاتور نظامی آن (صدام)، موجب باورپذی زمینه سازی برای حمله نظامی به سوریه خواهد شد، اما نباید از ابعاد روانی این اقدام رسانه ای برای ارتقاء روحیه شورشیان مسلح سوری نیز غافل ماند.

چراکه در صورت باورپذیری این اخبار از سوی افکارعمومی سوریه و مخالفان مسلح، آنگاه آستانه تحمل و بردباری جامعه سوریه و شورشیان مسلح در جهت عکس یکدیگر (تقویت مخالفان اسد و تضعیف حامیان وی) حرکت خواهد کرد.

فارغ از احتمالات فوق باید به طرح این پرسش پرداخت که چگونه می توان به صحت اخبار مذکور و قریب الوقوع بودن احتمال تهاجم اسرائیل به اماکن و تاسیسات نظامی سوریه و یا اهداف روانی اخبار مذکور، دست یافت.

برای ارزیابی این پرسش می توان به مقایسه هزینه- فرصت های تهاجم نظامی اسرائیل به سوریه، و پیامدهای مثبت و منفی ورود رسمی و آشکار این رژیم به بحران حاکم بر سوریه پرداخت. لذا در ادامه به شکلی تیتروار به بررسی هزینه- فرصت¬های «تهاجم نظامی- جنگ روانی»، اسرائیل علیه سوریه خواهیم پرداخت:

الف) هزینه های تهاجم:

1- انحراف توجه افکار عمومی سوریه و منطقه از بحران داخلی به تهدیدات اسرائیل؛  

2- احتمال انزوای شورشیان مسلح بر اثر تهدید سوریه از سوی دشمن خارجی؛

3- گشوده شدن جبهه جدیدی از تهدیدات استراتژیک در مرزهای شمالی اراضی اشغالی؛

4- تدارک شرایط برای مشارکت اعلام نشده حامیان منطقه¬ای سوریه در تهاجمی سنگین به رژیم¬صهیونیستی؛

5- تشدید اعتراضات ملت های عرب منطقه و گروههای هوادار جنبش بیداری اسلامی نسبت به اقدامات رژیم صهیونیستی؛

6- تهدید امنیت اراضی اشغالی 1948 و افزایش مهاجرت معکوس؛

7- تحمیل هزینه¬های ناشی از جنگ و تخریب زیرساخت¬های اسرائیل در شرایط نامطلوب سیاسی و اقتصادی کنونی؛

و ...

ب) فرصت های جنگ روانی:

1- تقویت روحیه معارضان نظام سیاسی سوریه با شایعه احتمال توسعه تهدیدات به جنگ فراگیر منطقه¬ای؛  

2- تخریب افکار عمومی منطقه و جهان نسبت به ماهیت نظام سیاسی سوریه و مخاطرات تسلیحات نامتعارف آن برای صلح و امنیت بین¬المللی؛

3- توجیه نظام بین المللی برای تشدید تحریم¬ها و فشارهای سیاسی و نظامی بر نظام حاکم بر سوریه

4- ایجاد محملی تبلیغاتی برای مظلوم نمایی اسرائیل در سطح بین المللی؛

با نگاهی به مجموعه هزینه های «تهاجم نظامی» و فرصت های «جنگ روانی» برای رژیم صهیونیستی، می توان چنین ارزیابی کرد که خطر زمینه سازی اخبار فوق برای تدارک جنگ روانی علیه سوریه به مراتب بیشتر از هرگونه اقدام نظامی علیه آن است.