صحبت‌های مجید جعفرزاده، رئیس مرکز حقوقی بینالمللی ریاست جمهوری ایران در این باره در شرایطی مطرح می‌شود که قانون گذاران ایالات متحده تازه‌ترین تعطیلات خود را با وضع تحریم‌های جدیدی علیه ایران آغاز کرده‌اند. لایحه جدید تحریم‌های سنا چند مورد از اقدامات جدیدی علیه افراد یا کشورهایی است که تلاش دارند تحریم‌ها را برای خرید نفت ایران دور بزنند و یا پول نفت ایران را با طلا بپردازند و یا هر شرکتی که بخواهد که برای ایران اورانیوم استخراج کند و برای حمل نفت به ایران نفت‌کش بفروشد.

اما در این میان رزلتین، سناتور جمهوری خواه از ایالت فلوریدا که ریاست کمیته امورخارجی مجلس نمایندگان را برعهده دارد به این موضوع اشاره کرده است که تحریم‌های جدید پیامی روشن به ایران می‌دهد که آمریکا مانع پیوستن این کشور به باشگاه هسته‌ای‌ها خواهد شد.

توجه به این صحبت‌های سناتور جمهوری خواه در شرایطی است که تحریم‌های جدید سنای آمریکا علیه ایران روی دیگر نادیده گرفتن حقوق ایران را نشان می‌دهد.آن چنان که با توجه به لوایح جدید تحریم‌های سنا کاملا مشخص می‌شود که آمریکا هدف‌های بیش‌تری از عقب‌نشینی ایران در بحث هسته‌ای دارد. هر چند که با توجه به عدم گزارش هیچ‌گونه تخلفی در برنامه هسته‌ای ایران، کشورهای غربی نمی‌توانند به طور قانونی و از طریق نهادهای رسمی جهانی مانع فعالیت‌های هسته‌ای ایران شوند. به نظر می‌رسد که آمریکا در کنار دیگر دوستان اروپایی تلاش دارد تا فشارهای بیش‌تری را به ایران برای هدف‌های بزرگ‌تری نسبت به عقب‌نشینی ایران در برنامه هسته‌ای اجرا کند. چرا که لایحه جدید علاوه بر لایحه قبلی،کاملا نشان‌دهنده این موضوع است که آمریکا برنامه مشخصی برای کاهش شدید درآمدهای نفتی ایران و حتی جلوگیری از هر گونه معاملات کشورهای دیگر با ایران دارد که این مسئله دقیقا افکار عمومی شهروندان ایرانی را هدف گرفته است. چرا که بخش قابل توجهی از سیستم اقتصادی ایران نفت محور است و آمریکا دقیقا وارد آوردن ضربه شدید به کل سیستم اقتصادی ایران را مد نظر قرار داده تا به این وسیله بتواند شکاف اجتماعی عمیقی بین مردم و دولت به وجود آورد و به صید اهداف خود بپردازد.

نکته مورد توجه دیگر تحریم‌های شرکت‌هایی است که تلاش دارند تا به ایران نفت‌کش بفروشند و یا قیمت نفت ایران را با طلا بپردازند. هر دو نشان از برنامه‌ای دارد که در آن عدم فروش حتی یک قطره نفت ایران مورد توجه است.

هم‌چنین نباید از این مسئله هم غافل شد که وضع تدریجی تحریم‌های جدید دقیقا یک بار روانی خاص را مد نظر دارد تا به این وسیله علاوه بر ایجاد فشار اقتصادی یک فشار روانی تدریجی را بر روی دولت مردان و شهروندان ایرانی ایجاد کند و درنهایت از این آشفتگی روانی به بهره برداری خاص خود بپردازد.

اما در کنار این مسئله نمی‌توان از تضییع حقوق شدید ایران چشم پوشی کرد. چرا که وضع تحریم‌های این چنینی آن هم بدون هیچ دلیل و یا سند مشخصی علیه یک کشور، اعلام یک جنگ تمام عیار اقتصادی اجتماعی است که بدون شک مغایر و مخالف با منشور حقوق بشر و همچنین آیین نامه خود سازمان ملل محسوب می شود. هر چند که این مغایرت اساسی با این منشورهای جهانی به دلیل نفوذ آمریکا و دیگر قدرتهای هم سو با آمریکا در نهادهای بین‌المللی، بدون تردید مورد اعتراض هیچ نهاد رسمی قرار نخواهد گرفت که این مسئله به تدریج باعث از بین رفتن آبرو و اعتبار بیشتر این نهادها برای بسیاری از کشورهای خارج از قدرت سازمان های بین المللی خواهد شد.

البته در کنار این مسئله باید به این موضوع هم توجه داشت که تحریم‌هایی که سنا آمریکا تاکنون علیه ایران وضع کرده هیچ گاه با اقبال سراسری دیگر کشورها رو به رو نبوده و همین مسئله احتمال شکست طرح جدید را هم به شدت افزایش می‌دهد.

مهدی حسینی