بخشی از مطالبی که تقدیم میشود حاصل مطالعات نگارنده در حوزه های مختلف و مرتبط با شهرستان رزن می باشد که مقرر بود به اطلاع مردم شهرستان برسد ولی چه بسا مطالب غیرمرتبط در ایام انتخابات بحث و بررسی گردید و کاندیداها به جای پرداختن به مباحث اصلی شهرستان، بیشتر مطالب مربوط به غیر شهرستان(برجام، سیاست خارجه، تقوای عملی، مبانی نظری دین، اعتقادات و ...) پرداختند، حال آنکه بیان مشکلات شهرستان از نکات مهم و اولویت دار بود.

طبق آمارگیری رسمی کشور در سال 1390، جمعیت شهرستان رزن 116437 نفر بوده و در این میان جمعیت روستایی شهرستان 88712 نفر بوده که 75.5 درصد جمعیت شهرستان مربوط به جمعیت روستایی است. همچنین میزان شهرنشینی در این شهرستان 24.5 درصد بوده که قطعا در سالهای آتی افزایش خواهد یافت. جمعیت فعلی شهرستان 125 هزار نفر و جمعیت مرکز شهرستان از 13700 به حدود 14500 نفر رسیده است.

از کل جمعیت شهرستان 100 درصد روستاهای بالای بیست خانوار از نعمت برق و 77.3 درصد از نعمت آب آشامیدنی برخوردار هستند و مصرف سرانه آب223 متر مکعب می باشد.

یکی از مشکلات جدی در توسعه شهرستان و حتی استان همدان و نکته ای که کمتر مسئولان به آن پرداخته اند همانا محرومیت استان همدان از دریافت اعتبارات عظیم جنگ برای بهینه سازی و بازسازی روستاها و شهرها بوده است. با آنکه استان همدان استان برتر کشور در حوزه پشتیبانی و لجستیک جنگ بوده است متاسفانه به علتهای مختلف از جمله عدم پی گیری استانداران وقت، عدم استقبال مناسب از آیت ا... هاشمی رفسنجانی در همدان و بهار و ... بر آن موثر بوده است.

در کل کشور طرح بهینه سازی در 39 هزار روستا در حال اجراست که تنها این طرح در 13 هزار روستا به صورت نه چندان کامل و با کیفیت نه چندان بالا به اتمام رسیده است.

به عبارت دیگر 35 سال برای بهینه سازی یک سوم روستاهای کشور زمان صرف شده است که با روند فعلی نیاز به 72 سال می باشد. این امر نیاز به یک کار جهادی و جدی و با تامین اعتبارات مناسب می باشد.

متاسفانه نبود برنامه جامع توسعه در شهرستان رزن و یا نبود کتاب جامع برای توسعه شهرستان و راهبردهای آن، سبب شده است که شهرنشینی و امکانات مرتبط با آن در حد حداقلها نیز وجود نداشته باشد.

شهرستان لنده(Lende) در استان کهگیلیویه و بویراحمد با جمعیت 9 هزار نفری،  الان شش سال است که( با بهره گیری از روابط نه براساس ضوابط) تبدیل به شهرستان شده است درحالیکه قروه درجزین با 41 هزارنفر جمعیت هنوز بخش می باشد. شهرستان لنده به اندازه یک پنجم کرفس تولیدات کشاورزی ندارد و در سال 95 مقرر شده است یک بیمارستان 32 تختخوابی در لنده احداث شود درحالیکه بخش قروه و دمق(سردری یا سردرود) از داشتن چنین امکاناتی محروم است.

یکی از استراتژی ها در توسعه شهرستان، تبدیل روستاهای بزرگ مانند کرفس، بابانظر، ملابوداغ و تخت به شهر است که به تبع آن بتوان بودجه هایی از ردیفهای ملی را جذب نمود.

مگر کرفس، بابانظر و ... چه کم از شهر نراق دارد که با 3200 نفر جمعیت در استان مرکزی، حدود 62 سال پیش به شهر تبدیل شده است? حال آنکه در سال 1332 جمعیت شهر رزن 3200 و جمعیت کرفس 3900 نفر بوده است.

متاسفانه بافت شهرستان رزن و قروه با 24 سال پیش تفاوتی نکرده است. شهر رزن و خیابان قروه همانی است که 24 سال قبل بوده است. اینجانب تغییر قابل ملاحظه ای را مشاهده نکردم.

استفاده از اعتبارات ملی، استفاده از اعتبارات مقاوم سازی روستاها، بهینه سازی روستاهایی چون آغچه خرابه و ...، تکمیل بهسازی روستاهای دیگر نکته بسیار قابل توجه و قابل تاملی است.

به امید توسعه شهرستان رزن در تمامی ابعاد
احمد صلاحی مدرس دانشگاه  (اصالتا اهل روستای کرفس)
تهران، 17 اردیبهشت 1395