به گزارش صبح رزن،فرزاد جهانبین دبر همایش تمدن نوین اسلامی و استاد دانشگاه شاهد در کانال تلگرامی خود نوشت:

رهبر انقلاب از سال 92 حداقل در 10 جا به خوش‌بین نبودن نسبت به مذاکرات تأکید کرده‌اند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- هدفشان از مذاکره پیدا کردن راه حل منطقی نیست، بلکه تحمیل نظراتشان است (اول فروردین 92 حرم رضوی)
- آمریکایی‌ها غیرقابل اعتماد، غیرمنطقی و ناصادق هستند (30 تیر 92 دیدار مسئولان نظام)
- مذاکره با آمریکا جز در موارد خاص نه‌تنها هیچ نفعی ندارد بلکه ضرر هم دارد (22 مرداد 93 دیدار مسئولان وزارت امور خارجه و سفرا و نمایندگی‌های ایران در خارج از کشور)
- مذاکره با آمریکا مشکلات ما را حل نمی‌کند (همان)
- از مذاکرات نه‌تنها فایده‌ای عاید نشد، بلکه لحن آمریکاییها تندتر و اهانت آمیزتر شد/ طلبکاری‌شان بیشتر شد (همان)
- آمریکایی‌ها پس از مذاکرات نه‌تنها دشمنیها را کم نکردند بلکه تحریمها را اضافه کردند (همان)
- اظهارات آمریکاییها نشان می‌دهد نمی‌شود به آنها اطمینان و اعتماد کرد (همان)
- نگرانم، چون طرف مقابل حیله‌گر است (21 اسفند 93 دیدار خبرگان)
- طرف مقابل به‌شدّت اهل فریب و دروغ و نقض‌عهد و حرکت در خلاف جهت صحیح است (20 فروردین 94، دیدار مداحان)
- من هیچ‌وقت نسبت به مذاکره با آمریکا خوش‌بین نبودم (همان).

اما علی‌رغم ارائه چنین تصویر روشنی از علت عدم خوش‌بینی به مذاکرات هسته‌ای با طرف آمریکایی‌، موافقت با این مذاکرات و حمایت‌های مکرر از تلاش‌های تیم مذاکره‌کننده چه‌وجهی می‌تواند داشته باشد؟ پاسخ به این سؤال در دو کلمه هست.
"اصرار دولت" ، "تجربه‌ ملت".
دولت نیز فقط دولت روحانی نیست بلکه شامل دولت احمدی نژاد هم می شود.

رهبر معظم انقلاب در تاریخ 28 بهمن 92 در دیدار جمعی از مردم آذربایجان درباره تأثیر این مسئله بر موافقت خود با مذاکرات هسته‌ای می‌فرمایند:‌ "بعضی از مسئولین و دولتمردان ــ دولتمردان آن دولت ، بعد هم دولتمردان این دولت  فکر می‌کنند در قضیه هسته‌ای ما با آمریکایی‌ها مذاکره کنیم [تا] موضوع حل بشود؛ گفتیم خیلی خوب، #اصرار دارید شما، در این موضوعِ بالخصوص بروید مذاکره کنید؛ ولی در همان سخنرانی اول امسال گفتم من خوشبین نیستم؛ مخالفتی نمی‌کنم اما خوشبین نیستم".