به گزارش صبح رزن،به بهانه این رویداد لازم است  نگاهی کوتاه به  این اثر تاثیر گذار سینمایی انداخته  و بیان برخی نکات بپردازیم.

ویلایی ها غنیمتی گران بها در فضای سرد سینمای ایران

ساخت آثار سینمایی قوی و محکم بخصوص در زمینه سینما دفاع مقدس که برهه ای مهم،حماسی و بسیار تعیین کننده در تاریخ ملت ایران است سالها است به آرزویی برای نخبگان فرهنگی در کشور تبدیل شده است.

کمتر سالی در دو دهه گذشته بوده است که سینمای ایران بتواند به تعداد انگشتان دست فیلم هایی با حضور و بروز مسائل اساسی ملت ایران به نمایش بگذارید.

اگر هم چنین آثاری وجود داشته است  غالبا به دلیل بیگانه بودن صاحب اثر با فضا و گفتمان اساسی مفاهیم ملت ساز به ناکجا آباد منتهی شده است.

منیره قیدی در ویلایی ها بسیار عالی و خوب ثابت کرده است که این برهه مهم و عمیق در هویت ملی ایرانیان برایش یک مساله اساسی است..

این مسأله بودن شاید تا حد بالایی مخاطب را قانع می کند که این کارگردان به دنبال بیان یک درد  و ضرورت در فضای فرهنگی  است.

بیان مسآله اساسی ایرانیان گمشده این روزهای سینما

فرهنگ یا همان شکوه دسته جمعی اساسا بدون ایجاد مساله توان ایجاد همگرایی نخواهد داشت.

شکوه دسته جمعی که یک اثر فرهنگی بر می انگیزد گاهی نشات گرفته از حماسه است و گاهی به همراه مرثیه است.

ویلایی ها هم حماسه است و هم مرثیه

در واقع تفکیک مرثیه از حماسه چندان عاقلانه به نظر نمی رسد. آنچه قطب متضاد حماسه می باشد ذلت است نه مرثیه .

ویلایی ها با بیان  ایثار زنان و فرزندان رزمندگان و فرماندهانی که برای نزدیکی به خانواده اهل و عیال خود را در منطقه ای نزدیک مناطق عملیاتی در جنوب مستقر کرده اند به نظر به دنبال تصویر کشیدن یک حماسه زنانه است.

زنان در این فیلم محور و اساس را تشکیل می دهند.

این زنان هستند که هر لحظه منتظر شنیدن خبر شهادت عزیزان وهمسران خود هستند.

روایت عاشقانه از لحظات دیدار فرماندهان دفاع مقدس با همرانشان در واقع نمای دیگر از روح  انسانی شهدا  است که برای خانواده و  همسران خود جایگاه ویژه قائل بودند.

سبک زندگی شهدا می تواند راه گشای مشکلات اجتماعی کشور باشد

ارائه چهره ای درست از سبک زندگی شهدا در دوران زندگی مشترک یک ضرورت جدی است که ویلای هم البته بسیار مختصر به آن پرداخته است.

قاب بندی ها و میزانسنهای بسیارزیبا همراه ایجاد تعلیق مناسب همگی ویلای ها را به معنای واقع کلمه یک فیلم کرده است.

اینکه  روایت ویلایی ها از زنان دفاع مقدس زینب گونه است یا تصویری عاجزانه و بدون ایستادگی  و درمانده، یک موضوع و محور جدی در ببان نقد به این اثر سینمایی است.

افتادن در دام تراژدی یکی از آفتهای نگاه حماسی در سینما

به نظر می رسد کارگردان در قاب بندی ها و تصویر گری خود از زنان فرماندهان و رزمندگان بعضا از فرط  واقع نمایی احساسات زنانه و یا دلتنگی ها کودکان به دام نمایش عجز و ناراحتی و تصویری غیر قهرمانانه از زنان دفاع مقدس  افتاده باشد.

هر چند همانگونه که بیان شد ویلایی ها را باید یکی از درخشان ترین آثار سینمایی در به تصویر کشیدن ایثار و مشقت های غیر قابل درک خانواده رزمندگان برشمرد.

ویلای ها باید برای تصویری درست از سبک زندگ شهدا همچنان ادامه داشته باشند .

متاسفانه برخورد بسیار سرد و دور از عدالت برخی جشنواره ها با این اثر سینمایی کار را به جایی رسانده که کارگردان این اثر از ساخت نمونه مشابه اظهار نگرانی و عدم توانایی کند.

بازی های اثر گذار،واقعی ،رئال و باور پذیر بازیگران اثر به شدت به کارگردان کمک کرده است تا به عنوان کارگردان فیلم اولی ذهنیت قوی و محکم در حافظه مردم بر جای بگذارد.حضور استادانه ثریا قاسمی،ایزدبار ،طباطبایی و علی شادمان از نقاط قوی اثر است.

تیتراژبندی اثر نیز بسیار دقیق و به جا با کویتی پور بسته شده است.

حبیب میرزایی

انتهای پیام/