تغییر و تحول در دوره های مختلف زندگی انسان ها همواره در گذر ایام امکانپذیر است و این بخشی از زندگی انسان ها است.

هر انسانی ممکن است در طول ایام با توجه به موقعیت هایی که قرار می گیرد یا معرفتی که بدست می آورد دچار تغییراتی شود.

این مسئله اما از یک جهت بسیار مهم و حائز اهمیت است که اگر این تغییر موجب ایجاد تغییرات از یک انسان به یک محیط گسترده تر و اثرگذاری در فضایی بزرگتر شود ثبت بر حافظه تاریخی و ماندگار خواهد شد.

تغییرات فکری انسان های بزرگ و اندیشمندانی که با ارائه نظراتی موجب ایجاد تغییرات گسترده می شوند نیز از همین سنخ است.

یکی از مهمترین متفکرین دوران ایران معاصر را باید بدون شک سید مرتضی آوینی برشمرد.

این از آن روی است که بدون شک در دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی تنها کسی که در حوزه نظری و عملی فرهنگ انقلاب اسلامی به تولید محتوای فاخر مبادرت کرده آوینی است.

در زمانی که غالب انقلابیون توجهی به سیل سهمگین جریان فکری و فرهنگی معارض انقلاب در درون نظام نداشتند سید مرتضی آوینی هم در حوزه عملی و هم در حوزه نظری با مجاهدتی عجیب و البته شناختی عمیق ورودی بی بدیل داشتند.

حضور سید مرتضی آوینی در دوران جوانی در جمع های روشنفکری معارض گفتمان انقلاب و همدم شدن با جوانانی که آمال و ارزوهایشان سبیل نیچه ای و ساعت ها نشستن در کافه‌ها بود موجب شناخت عمیق ایشان از جریان فکری معارض شده بود.

شخصیت سید مرتضی آوینی علاوه بر اقدامات فکری و عملی او در زمینه سینما و پژوهش های عمیق در مبانی معرفتی به یک قطب نمای واقعی برای جوانان امروز بدل شده است.

علت این که آوینی بی تردید در دنیای امروز جوان ایرانی بدون رقیب است از آن جهت است که این شهید عزیز تمام آنچه که در مورد محافل غیر انقلابی و شبه روشنفکری بیان می کند خود زندگی کرده است و از درون چنین تفکراتی به صیروریت تاریخی و تحول از درون دست یافته است.

در روزهایی که جهان در تب و تاب کرونا می سوزد بسیاری از جملات و نوشته های عمیق آوینی در خصوص جهان آخرالزمانی بار دیگر مصداق عینی پیدا کرده است.

در حالی که نیروهای بسیجی، طلاب انقلابی و اقشار مردمی در حال خدمت رسانی جهادی به بیماران و افراد آسیب دیده از ناحیه مشکلات معیشتی هستند انسان ناخودآگاه به یاد تعابیر بی نظیر سید مرتضی آوینی در خصوص انسان های ظهور کرده در انقلاب خمینی و عبارت بی نظیر شهید در خصوص آنانی که او اصحاب آخرالزمانی امام عشق نامید می افتد.

رفتارها و نگرش‌های مشابه همچون خدمت صادقانه و تا پای جان نیروهای جهادی دقیقا همان حرکت عظیم بسیجیانی است که تا آخرین قطره خون در برابر دشمن بعثی ایستادند.

سخنان رهبری در خصوص صحنه های زیبایی از تجلی همدلی و همیاری مردمی برای کمک به هموطنان در سراسر کشور که توسط نیروهای جهادی در حال انجام است بار دیگر بی اختیار ذهن‌ها را به تعابیر بلند آن حکیم سخن و معرفت متوجه کرده است.

شاید هیچ تعبیری دیگری مانند اصحاب آخرالزمانی امام عشق و یاران امام معصوم نمی تواند بیان کننده حالات طلبه ای باشد که با وجود فوت خانوادش همچنان در حال خدمت به بیماران کرونا‌یی یا جوانانی که روزها و شب ها در حال تهیه بسته های معیشتی و بهداشتی برای نیازمندان هستند باشد.

رزمایش همدلی مورد تاکید رهبری با این اصحاب آخرالزمانی چه دیدنی است.

همانطور که شهید آوینی فرمودند: وقتی انسان بسیجی ها را بیرون از میدان نبرد، در مزرعه و مدرسه، کوچه و بازار میبیند، به سختی باور می کند که آنان دلاوران صحنه پیکاری هستند که قرن هاست تاریخ در انتظار قدوم آن ها بوده است.

کاش آقا سید مرتضی آوینی امروز بودند و خود با لحن ماندگارشان در وصف این روزها و همدلی ها روایت همدلی و کمک های مومنانه را می ساختند.

حبیب میرزایی