به گزارش صبح رزن به نقل از خبرنامه دانشجویان ایران، ده نمکی با اشاره به پروژه سی قسمتی معراجی ها و فیلمبرداری آن در ۴ ماه به کارگردانانی که برای فیلمبرداری یک قسمت فیلم جنگی ۷، ۸ ماه زمان صرف می کنند نیز طعنه زد.
ده نمکی در بخش دیگری از برنامه گفت که همیشه از ایده های یک خطی شروع می کند و ادامه داد: در نشریه هم که بودم سوژه را درمی آوردم، یک سرمقاله برایش می نوشتم و بقیه چیزها، گزارش، مصاحبه و کاریکاتور و ... را حول محور آن می چیدم.
کارگردان سه گانه اخراجی ها گفت: در زمان جنگ، زخمی شدن راحت تر از راضی کردن پدر و مادر برای رفتن به جبهه بود.
وی افزود: در اخراجی ها آدم های حاشیه ای جنگ دیده می شوند ولی در معراجی ها شخصیت اصلی، خود افراد قهرمانان اصلی هستند، کسانی که نفر اول کنکور شده اند ولی به جبهه می روند.
ده نمکی با اشاره به به حرفهایی که بعد از جبهه شنیده است، گفت: بچه های جنگ را با این شعار که در جبهه تعهد، لازم بود، حالا تخصص لازم است کنار زدند و بچه های جبهه حتی در پایگاههای بسیج هم که آمدند، دیدند جبهه نرفته ها، فرمانده شدند و رزمنده ها نیروی عادی محسوب می شوند.
مدیرمسئول شلمچه گفت: بعد از جنگ به اسم خصوصی سازی اختصاصی سازی کردند و جیب هایشان را پرکردند. افرادی هم که بعد از جنگ به مسند رسیدند، افرادی بودند که پاچه خواران مدیران ستادی جبهه ندیده بودند.
ده نمکی با اشاره به بازداشت ۵ روزه ای اش گفت: شاید برای این نسل که امروز به راحتی انتقاد می کنندف این حرفها ملموس نباشد ولی ما در نماز جمعه در اعتراض به مدیران صدا و سیما و در مقال یکی از خطبای نماز جمعه انتقاد کردیم و هزینه اش را هم پرداخت کردیم و یک هفته ای مهمان آقایان بودیم.
وی درباره انتقاد پذیری اش نیز گفت: شاید یک جاهایی عصبانی بشوم، اما عصانیت من واکنشی به ناجوانمردی هایی است که می شود.
ده نمکی در پاسخ به ماجرای فیلم ادم برفی و اینکه او این فیلم را از پرده پایین کشیده است، نیز افزود: من در نشریه هم حرف بچه هایی که صادقانه انتقاد می کردند را منتشر می کردم و هم اینکه درباره اینکه دارد این فیلم از جنجال ها برای فروش بیشتر استفاده می کندف صحبت می کردم. نشریه ها هست چیزی به عنوان پایین کشیدن آدم برفی از سینما وجود ندارد. خیلی از اتفاقات جنگ روانی بود.
ده نمکی گفت: از ساخته شدن لیلی با من است، خوشحال شدم چرا که دفاع مقدس را از نگاه کلیشه ای خارج کرد.
دیدگاه شما