به گزارش صبح رزن به نقل از سرویس سیاسی جهان نیوز - بین وسعت فاجعه انسانی در میانمار، بحرین، فلسطین و... و پوشش این واقعیت های رنج آور در رسانه ها و محافل سیاسی غرب هیچ رابطه ای نمی توان یافت. محو شدن یک منطقه وسیع از سکونتگاه مسلمانان روهینگا در میانمار موضوعی نیست که وجدان حقوق بشری غرب و مدیران بنگاه های خبرسازی بین المللی را به درد آورد.

با یک نگاه سطحی به حجم اخبار منتشره در مورد دو حادثه همزمان درگیری در سوریه و کشتار مردم میانمار و بحرین در رسانه هایی چون بی بی سی، رویترز، سی ان ان، خبرگزاری AFP فرانسه و... می توان به سمت و سوی خبررسانی در غرب پی برد؛ محافل سیاسی آمریکا و اروپا - به عنوان صاحبان این رسانه ها- که جای خود را دارند.

 از سوی دیگر در کنار پوشش نامتوازن اخبار در رسانه ها و محافل بین المللی، روشنفکران و شخصیت های مدعی حقوق بشر و مورد تایید غرب هم هرگز از نسل کشی ملت های مستقل و مسلمان "وجدان درد" نمی گیرند که حتی این فجایع برای آنان اهمیت سخن گفتن نیز ندارد؛ فرقی هم نمی کند که این فرد "شیرین عبادی" ایرانی باشد یا "آنگ سان سوچی" از میانمار که اتفاقا هر دو زیر سایه "نوبل صلح"شان از قربانیان تروریسم طلبکارند!

از سوی دیگر شخصیت بودایی مانند دالایی لاما (برنده جایزه نوبل صلح 1989) که حتی نسبت به اعدام شخصیت منفوری چون صدام حسین موضع گیری کرد، اکنون در مورد جنایات هم کیشانش علیه مسلمانان میانمار لب فرو بسته تا این سوال مطرح شود که چرا رهبر بودائیان خود را از انظار پنهان کرده و تمایلی به نشان دادن خود ندارد؟

جالب تر اینکه در جریان رقابت های انتخاباتی آمریکا کسی از رئیس جمهور اوباما (برنده جایزه نوبل صلح 2009) سوال نمی کند، آمریکا که بر پایه هر ادعای واهی - به بهانه دفاع از حقوق ملت ها - به دورترین نقطه دنیا لشکرکشی می کند، چرا مقابل نسل کشی مسلمانان بحرین و میانمار دَم بر نمی آورد.

از سوی دیگر اتحادیه اروپا که همزمان با سرکوب مردم بحران زده خود با مشت آهنین پلیس، اعمال تحریم های ضدانسانی علیه ملت ایران(حتی تحریم دارویی)، حمایت و ارسال سلاح برای تروریست های سوری، حمایت از رژیم کودک کش صهیونیستی، شرکت در ده ها جنگ خونبار( با ابزار ناتو) و نیز سکوت حمایت آمیز در برابر کشتار مردم بحرین، فلسطین و... نوبل صلح 2012 را هم جایزه گرفته، تاکنون هیچ موضع روشنی درباره کشتار مسلمانان میانمار نداشته است.

اما درست در شرایطی که مواضع متناقض و سکوت اروپای مدعی در برابر جنایات هم پیمانانش افکار عمومی دنیا را حیرت زده کرده است، مقامات اروپایی ناگهان نگران یک زندانی سیاسی در ایران می شوند؛ زنی که چندین جرم امنیتی را در کارنامه دارد اما همواره به اهداف غرب وفادار بوده است.

گویا برای هیئت پارلمانی اروپا ارزش جان "نسرین ستوده" که حامی آشکار گروهک تروریستی "تندر" بوده است، از جان مسلمانانی که هر روزه در میانمار، بحرین و فلسطین به خاک و خون کشیده می شوند، مهمتر است تا جایی که حاضرند پس از مخالفت ایران با دیدار این هیئت با ستوده، سفر خود را به جمهوری اسلامی لغو کنند!

البته بدیهی است که وضعیت این زندانی سیاسی که زندان کمترین عواقب جرم های متعدد اوست، در بدترین شرایط در برابر اوضاع مسلمان بحرین، میانمار و فلسطین به مانند بهشت می ماند اما با وجود سانسورهای حرفه ای بوق های غرب، این واقعیت تلخ را همه مردم دنیا می بینند که "حقوق بشر" در نگاه اروپا یعنی منافع دولت های غربی!