آخرین اخبار

تاریخ : 4. شهريور 1396 - 12:08   |   کد مطلب: 24639
گروه فرهنگی: امام جمعه دمق گفت: یکی از خلأهای موجود در عرصه فرهنگ، نبود مرجع برای برنامه‌ریزی و انجام برنامه‌های فرهنگی است و نهاد‌های داخلی به‌صورت فردی و سلیقه‌ای به فعالیت‌های فرهنگی می‌پردازند بنابراین کارهای کلان فرهنگی در کشور باید به‌صورت ستادی و منسجم انجام شود.

به گزارش صبح رزن، حجت الاسلام مجتبی عیدی امام جمعه دمق، با اشاره به ضرورت برنامه ریزی منسجم برای فعالیت ها و برنامه های فرهنگی در کشور بیان داشت: کارهای کلان فرهنگی در کشور باید به صورت ستادی و منسجم انجام شود.

وی تصریح کرد: یکی از خلأ های موجود در عرصه فرهنگ، نبود مرجع برای برنامه ریزی و انجام برنامه های فرهنگی است و نهاد های داخلی به صورت فردی و سلیقه ای به فعالیت های فرهنگی می پردازند.

امام جمعه دمق اظهار کرد: در حال حاضر ائمه جمعه در شهر ها همانند پدر بزرگ های بی پولی هستند که هم باید در شهر بزرگی کنند و هم بدون هیچ ردیف بودجه ای قادر به برگزاری برنامه های بزرگ فرهنگی نیستند.

وی در ادامه افزود: رهبر معظم انقلاب همیشه کار فرهنگی را کاری دسته جمعی و ستادی تعبیر کرده و می فرمایند کار فرهنگی باید ستادی انجام شود، در حال حاضر یکی از مشکلات کشور این است که برنامه ای خاص برای مساله فرهنگ کشور نداریم و نهاد خاصی پاسخگوی مشکلات فرهنگی نیست.

وی با بیان اینکه موازی کاری در نهاد های فرهنگی کشور به وفور مشاهده می شود بیان داشت: نباید مسوولان و نهادها وظیفه خود را بر عهده نهاد دیگر بیندازند و باید از موازی کاری در عرصه فرهنگ دینی پرهیز شود.

حجت الاسلام عیدی گفت: طلاب و روحانیون باید نسبت به برنامه فرهنگی کشور مطالبه گری داشته باشند و مسوولان عرصه فرهنگ این را بدانند که باید برای پیشرفت مساله فرهنگ در کشور هزینه بپردازند و خود را خرج رشد فرهنگ دینی کنند.

وی در ادامه با اشاره به اهمیت فعالیت های ائمه جمعه در شهرها عنوان کرد: ائمه جمعه قلب فرهنگی شهرها هستند و این عنوان نیازمند نیرو، اختیار و بودجه فرهنگی است.

امام جمعه دمق در پایان گفت: در حال حاضر در کشور اسلامی ایران ۷۵ درصد شهرها مصلی ندارند و با این روند انگیزه امام جمعه برای انجام کار فرهنگی از بین می رود، باید در حوزه های علمیه و در جمع علما کرسی های آزاد اندیشی برگزار شود و نظرات و انتقاد ها بررسی شود.
منبع: خبرگزاری رسا

دیدگاه شما