از مهر، دکتر ایرج خسرونیا با اشاره به نشانه‌های گرمازدگی، افزود: اگر به فرد گرمازده آب و مایعات و آبمیوه برسانیم و قبل از آن او را به جای خنک منتقل کنیم، بهبود می‌یابد. اگر این فرد اصرار داشته باشد در گرما فعالیت کند، ممکن است دچار تهوع، اسهال، استفراغ، ضعف و بی‌حالی، سرگیجه و تاری دید شود. کم‌کم عرق نمی‌کند، بی‌جان می‌شود، تکان نمی‌خورد و ضربان قلبش تند می‌شود. خون رسانی به قلب نیز کاهش می‌یابد و حتی می‌تواند منجر به مرگ شود. البته مسمومیت، گزش مار، مسمومیت دارویی، گزش حشرات و بسیاری موارد دیگر در تشخیص افتراقی با گرمازدگی قرار می‌گیرند.

وی در خصوص کمک‌های اولیه گرمازدگی افزود: پزشک با انجام آزمایش‌هایی که میزان سدیم و پتاسیم خون را می‌سنجد و کاهش سدیم و پتاسیم و افزایش غلظت هموگلوبین را مشاهده می‌کند، به تشخیص می‌رسد و با سرم درمانی و رساندنِ مایعات به بیمار کمک می‌کند. البته قرار دادن بیمار در وانِ آب سرد هم از روش‌های پیشنهادی است.

این متخصص داخلی در پاسخ به این پرسش که کدام دسته از افراد بیشتر در معرض گرمازدگی هستند، گفت: نوازدان و شیرخواران به علت تکامل نیافتن سیستم‌های خنک‌کننده بدن مستعد گرمازدگی هستند. افراد سالمند هم به علت سختی رگ‌ها، آترواسکلروز و تنگی عروق که در آنها وجود دارد، تبادل حرارتی کمتری انجام می‌دهند. این افراد احساس تشنگی کمتری هم دارند. در نتیجه این گروه افراد هم مستعد ابتلا به گرمازدگی هستند. به‌طور کلی، افرادی که مجبورند مدت زیادی در مقابل نور آفتاب کار کنند، مانند کارگران ساختمانی، افراد پلیس و راننده‌های تاکسی، بیش از سایرین به‌گرما زدگی دچار می‌شوند.

وی تاکید کرد: برای پیشگیری از گرمازدگی توصیه می‌شود، افراد هنگام تردد در خیابان در هوای گرم از لباس رنگ روشن استفاده کنند و کلاه لبه‌دار داشته باشند. افراد سالمند و کودکان و شیرخواران در ساعت بسیار گرم در منزل بمانند و همه افراد هنگام خروج از منزل چه در فصول گرم و چه در سایر فصول سال مقدار مناسبی آب همراه داشته باشند.

خسرو نیا در پاسخ به این پرسش که آیا سیستم بدنی افرادی که در مناطق بسیار گرم زندگی می‌کنند، با افزایش دما سازگاری می‌یابد؟، افزود: بله، بدن افرادی که در مناطق بسیار گرم زندگی می‌کنند، بتدریج با این شرایط سازگار می‌شود، چرا که بدن در مقابل عوامل خارجی به تدریج مقاوم می‌شود و دفاع می‌کند و به آن عادت می‌کند.

وی در پایان به افرادی که نسبت به سایرین بیشتر عرق می‌کنند، توصیه کرد و اظهارداشت: بهتر است این افراد به پزشک مراجعه کنند و از نظر غدد داخلی مثل تیروئید بررسی شوند. اگر عملکرد تیروئیدشان طبیعی است، تعریق مشکلی ایجاد نمی‌کند.