جانباز سردار جعفر مظاهری، یکی از همرزمان شهید علی شادمانی، در گفت‌وگو با خبرنگار «صبح رزن» از همرزم دیرین خود گفت:حدود یک سال پیش، پس از عمل پیوند کبدی که این جانباز دفاع مقدس انجام داده بود، شهید شادمانی با جمعی از برادران برای عیادت به منزل وی آمدند. دیداری صمیمی که با گفت‌وگو و اقامه نماز به پایان رسید. و این، آخرین دیدار حضوری بین این دو بزرگوار بود. پس از آن، ارتباط تلفنی میان‌شان برقرار ماند، تا اینکه به دست رژیم منحوس صهیونیستی، شهید شادمانی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

سردار مظاهری با یادآوری خاطرات گذشته از این فرمانده بزرگ، گفت: شهید شادمانی مردی از جنس اخلاص و اراده بود. تلاش بی‌وقفه و پشتکار حیرت‌انگیزش هیچ‌گاه متوقف نمی‌شد. واقعاً از جمله افرادی بود که خستگی را خسته کرده بود. در هر مأموریتی، در هر موقعیتی، فعال و پرتلاش حضور داشت. او که در همدان فرماندهی عملیات سپاه را برعهده داشت، هیچ‌گاه سلاح خستگی‌ناپذیری را زمین نگذاشت.

وی ادامه داد: سردار شادمانی اهل نشستن و بی‌عملی نبود. باید بگویم خستگی را نابود می‌کرد. برای شهید  مأموریت فقط یک وظیفه نبود،عبادت بود. تحلیل‌گری و ذهن راهبردی او بی‌نظیر بود. فقط یک فرمانده نبود، بلکه یک متفکر تمام‌عیار نظامی بود. تحرکات دشمن را به‌درستی تحلیل می‌کرد و دقیق می‌دانست چه تصمیمی باید گرفته شود.

از منظر تحصیلی نیز شهید شادمانی از برجستگان بود، او علاوه بر سابقه میدانی و عملیاتی گسترده، دارای تحصیلات عالی کلاسیک هم بود.با این اوصاف، می‌توان او را مغز متفکر عملیات‌های سرنوشت‌ساز نامید.

سردار مظاهری زمان آشنایی خود با شهید شادمانی را به روزهای آغازین انقلاب، سال‌های ۵۷ و ۵۸ گره زد و گفت: به جرأت می‌توان گفت که با همت شهید اکبر و برادر حسن مرادی – که هم‌اکنون در شمار مفقودین است – سنگ بنای پادگان ابوذر در همدان را این سه تن بنا نهادند. شهید شادمانی در این پادگان، آموزش نظامی نیروهای سپاه و بعدها بسیجیان را آغاز کرد.

این فرمانده، نه تنها یک نظامی عمل‌گرا، بلکه یک استراتژیست علمی و خستگی‌ناپذیر بود. در تمام مأموریت‌های کردستان، حضورش ستودنی بود. با تمام اخلاص و تعهد، پله‌پله بالا رفت و از فرماندهان بزرگ و راهبردی کشور شد. فرماندهی که در سال‌های دفاع مقدس نقشی کلیدی داشت و پس از جنگ نیز مسئولیت‌های سنگینی بر عهده گرفت.

سردار شادمانی با لیاقت، درایت و ظرفیت علمی-نظامی‌اش در سمت‌های زیر خدمت کرد:

جانشین تیپ انصارالحسین (ع) که فرماندهی آن با سردار همدانی بود.

جانشین لشکر انصارالحسین، زیر نظر سر مهدی کیانی

فرمانده لشکر انصارالحسین (ع)

فرمانده قرارگاه نجف

فرمانده عملیات نیروی زمینی سپاه

فرمانده عملیات ستاد کل نیروهای مسلح

معاون هماهنگ‌کننده قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء

و نهایتاً، پس ازبرادر رشید که توسط رژیم صهیونیستی به شهادت رسید، رهبر معظم انقلاب، به پاس سال‌ها مجاهدت و نقش حیاتی او در صحنه‌های دفاعی کشور، درجه سرتیپی را به ایشان اعطا و فرماندهی قرارگاه خاتم‌الانبیاء را به او واگذار کردند.

قرارگاه خاتم‌الانبیاء، بالاترین جایگاه خدمتی در حوزه فرماندهی عملیاتی در کشور است: جایگاهی که هماهنگی راهبردی میان سپاه و ارتش در آن رقم می‌خورد. این انتصاب، نشانه اوج اعتماد نظام به نبوغ و اخلاص او بود.

شهید شادمانی، نه یک فرد، بلکه یک دانشگاه زنده نظامی بود. طبیعی بود که دشمنان، چنین مغز متفکری را هدف قرار دهند، چون می‌دانستند تا زمانی که شادمانی هست، نقشه‌هایشان هیچ‌گاه اجرایی نخواهد شد.

فردی با این همه مسئولیت، مأموریت، وفعالیت  واقعاً عجیب بود که همیشه سرپا، و همیشه وسط میدان بود. شهید شادمانی فقط یک فرمانده نبود، یک سیستم دفاعی زنده بود که در قامت یک انسان ایستاده بود.

انتهای خبر/عل