به گزارش صبح رزن وبلاگ یار خراسانی از وبلاگهای فعال شهرستان در جدیدترین پست خود نوشت:تقریبا پنج ماه پیش بازار وعده های سرخرمن داغ بود کاندیداهایی که برای رأی آوردن از هیچ وعده ای دریغ نمی کردند. با تبلیغات و سخنوری شان با اختلاف چند دهم درصدی رأی هم آوردند وشدند رئیس جمهور.درزمان تبلیغات وعده ی 100 روزه داده بودند نگاهها که به تقویم و قول 100 روزه اشان افتاد دم از خزانه ی خالی و آمار بانک مرکزی زدند.                                         

در این مدت کدام مشکل اقتصادی حل شده؟ گیریم که این خزانه خالی و آمار و ارقام ها ارثیه ی دولت پیشین بوده مگر شما از این ارثیه بی خبر بودید که وعده ی سر خرمن دادید؟                                                                                                آقای روحانی حتی وعده پرداخت یارانه کالایی در کنار یارانه  45 هزار تومانی هم داده بودند:"در دولت تدبیر و امیدهمراه با یارانه های نقدی،یارانه های کالایی نیز داده می شود تا اقشارضعیف دیگر دغدغه معیشتی نداشته باشند؛چرا که اساس اقتصاد دولت من آرامش به مردم و از بین بردن نگرانی است." پس چه اتفاقی رخ داده که حالا به فکر قطع یارانه ها افتادید؟خواهش میکنیم تا وعده هایتان را فراموش نکردید به گذشته ی چند ماه پیشتان برگردید و بار دیگر برای خودباز خوانی کنید تا هم  خودتان یادتان نرود و هم به شعور مردم یا حداقل همان 18 میلیونی که به شما رأی داده اند توهین نشود. خاطر شریفتان هست که مقام معظم رهبری برای کاندیدا ها چه توصیه ای داشتند:

امروز در کشور ما اگر کسی سر کار بیاید، احتیاج ندارد که از صفر شروع کند؛ هزاران کارِ برجسته انجام گرفته است. در سالهای طولانی، در دوره‌ی مسئولیتهای مختلف دولتها، هزاران زیرساخت اساسی برای این کشور به وجود آمده است؛ علم پیشرفت کرده است، صنعت پیشرفت کرده است، کارهای زیربنائی پیشرفت کرده است، امور بسیار مهم در زمینه‌های مختلف برنامه‌ریزی و اجرا شده است؛ اینها را نباید از دست بدهند؛ هر کاری میکنند، باید از اینجا به بعد باشد. این همه کار را نمیشود فقط به بهانه‌ی این که امروز مشکلات اقتصادی داریم، گرانی و تورم داریم، انکار کنیم؛ این که درست نیست. بله، مشکلات اقتصادی هست، تورم هست؛ ان‌شاءالله آن کسی که بعداً خواهد آمد، بتواند حلاّل این مشکلات باشد، این گره‌ها را هم باز کند؛ این که آرزوی ملت ایران است؛ اما این معنایش این نباشد که اگر ما یک راه حلی برای مشکلات در نظر خودمان داریم، همه‌ی آنچه را که امروز انجام گرفته است و وجود دارد، انکار کنیم. بعد هم وعده‌های نشدنی ندهند. من به نامزدهای گوناگون عرض میکنم جوری حرف بزنید که اگر در خرداد سال آینده نوار امروز شما را جلوی خودتان گذاشتند یا پخش کردند، شرمنده نشوید؛ جوری وعده بدهید که اگر چنانچه آن وعده را بعداً به رخ شما کشیدند، مجبور نباشید تقصیر را گردن این و آن بگذارید که نگذاشتند، نشد. کاری را که میتوانید انجام دهید، وعده بدهید."(14/خرداد/92) . بله آقای رئیس جمهور شما نباید برای عدم تحقق وعده اتان تقصیر را گردن این و آن بیاندازید و البته امیدواریم که  رئیس دولت تدبیر و امید نگوید:هیس...!!!مردم که فریاد نمی زنند.