در طی سالهایی که از انقلاب اسلامی سال 57 میگذرد مشکلات و خطرات فراوانی این تنها انقلاب مردمی در جهان را تهدید کرده است.

البته زایش ها و روح انقلابی گری قدرتمند مردم ایران و تکیه این انقلاب بر دو بال مردم و رهبری دینی هرگز اجازه نداده است تا خطراتی که ان را تهدید می کردند آسیبهای اساسی بر اساس و پایه های انقلاب وارد کنند.

فساد مالی و اشرافی گری مسئولین و خوی استکباری که حاصل و نتیجه طبیعی اشرافی گری است یکی از آفتهایی است که همواره نظامهای سیاسی  برآمده از انقلابها را تهدید کرده است.

همواره این خطر که برخی انقلابیون پس از انقلاب برای خود جایگاه بالاتری نسبت به سایر مردم قائل باشند انقلابها را با چالش مواجه کرده است.

این آفت و تهدید در انقلاب اسلامی ایران نیز پس از گذشت بیش از 3 دهه از ان بیش از گذشته خود را نمایان کرده است.

نطق دختنر صفدر حسینی در مجلس به عنوان نماینده مردم نشان دهنده بروز این آفت در رفتار برخی مسئولین و خانواده های مسئولین در منظام اسلامی است.

در حالی که رهبران اصلی جمهوری اسلامی در طول بیش از 3 دهه انقلاب به گواه همگان افرادی اسده زیست و خود عدالت طلب بوده اند این رفتار نشان دهنده ی تخطی برخی مسئولین از منش و رفتار انقلاب اسلامی و رهبران می باشد.

نظام جمهوری اسلامی علاوه بر تمام نظامهای و انقلابهای سیاسی در جهان تاکید مضاعف تری به سبب برخورداری از محتوای دینی خود بر امر عدالت دارد.

بر همین اساس اگر تخطی از این محتوا صورت گیرد ضرباپپت ان نیز جبران ناپذیر تر خواهد بود.

مال اندوزی حلال هم برای مسئولین جمهوری اسلامی به فرموده ی رهبرانقلاب نامطلوب و امری ناپسند است چه برسد به اظرافی گری و جدا دانستن خود از مردم.

انقلاب اسلامی برای حفظ اصلتهای دینی و مردمی خود به هر طریق ممکن باید مسئولین اشرافی گرا و فاسد را در هر جایگاهی از بدنه ی خود حذف کند انشالله.