به گزارش صبح رزن،منش و روش زندگی آیت الله طالقانی چه در پیش از انقلاب و چه پس از آن ،چنان راه و رسم جوانمردی و عدالت طلبی از او به یادگار گذارده است که  نام زیبای ابوذر زمان برازنده این کهنه مبارز و مرد خستگی ناپذر مسیر عدالتخواهی و انقلاب گری در ایران ما است.

آیت الله طالقانی در سالهای پیش از انقلاب از اولین جرقه ها نهضت ملی شدن نعت نفت تا 15 خرداد و بعد از آن همیشه و همواره در صف اول مبارزه با همه  مظاهر فساد و تباهی قرار داشت.

او به عنوان یکی  از کسانی که بیشترن زندانها را در طول دوران ستم شاهی متحمل شده اند هرگز و در هیچ برهه ای حاضر به دست کشیدن از منش و روش انقلابی  خود نشد.

هرگز کسی به یاد ندارد این مجاهد نستوه از مبارزه و سختی های آن در مسیر رسیدن به آزادی و کرامت انسان گلایه کرده باشد.

سخنان آتشین و برآمده از دل آن مفسر قرآن در مسجد هدایت و مساجد و مکانهای دیگر همگی روح آزادگی و مبارزه جویی برای ایجاد حاکمیت خداوند را در جوانان بیدار شعله ور میکرد.

اقدامات و سخنان این مبارز قدیمی در سالها پس از انقلاب و تا هنگام که عمرشان بر این دنیا بود نیز مسیر و راهی روشن در پیش پای حکمرانان و دولتمردان قرار داده است.

خطبه های شیوا و انقلابی این پیر بلند قامت و همچنین ایستادگی ایشان در برابر گروهکهای نفاق که با دو رویی سعی در سواستفاده از موقعت طالقانی داشتند  نیز درسی ماندگار برای تاریخ است.

در حالی که فرزند ایشان به سبب عضویت در گروهک ها بازداشت می شود اما ایشان کلامی بر علیه امام و انقلاب موضع گیری نمی کنند.

اینها همه راه و رسمی است که طالقانی برای پایداری انقلاب برای آیندگان و مسئولین قرار داده است.

امام در بخشی از پیام خود برای این یار دیرین چنین مینویسند که نشان دهنده اوج اهمیت طالقانی برای اسلام است:((او براى اسلام به منزله حضرت ابوذر بود؛ زبان گویاى او چون شمشیر مالک اشتر بود؛ بُرنده بود و کوبنده. مرگ او زودرس بود و عمر او با برکت))

انتهای پیام/م