چرا افکار عمومی در ایران و جهان تا این اندازه به کرونا ضریب توجه داده‌اند و از این ویروس دچار ادراک هول و هراس شده‌اند؟

تقریبا در هر ثانیه، شاهد مرگ دو نفر در جهان هستیم. از این تعداد سالیانه ۱،۲۳۰،۰۰۰ نفر بر اثر تصادف جان خود را از دست می‌دهند. از سوی دیگر و بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، هر سال حدود سه تا پنج میلیون نفر دچار آنفولانزای حاد می‌شوند که سالیانه از این تعداد، ۶۵۰ هزار نفر قربانی بیماری مذکور می‌گردند. در حالیکه قربانیان کرونا در جهان، در بدترین حالت، به یک دهم قربانیان آنفولانزا نخواهد رسید؛ چرا تا این حد مردم جهان، به ویژه در ایران، دچار پدیده کرونا هراسی شده‌اند؟

در پاسخ به این پدیده، شاید عده‌ای به موضوع سرعت سرایت و انتشار این ویروس استدلال و اشاره کنند. اما به نظرم باید پاسخ را در چارچوب جنگ شناختی و استفاده افراطی مردم از شبکه‌های اجتماعی جستجو نمود.

به نظر می‌رسد در کنار رعایت نکات بهداشتی برای پیشگیری و مقابله با ویروس کرونا، قبل از هر چیز، باید پدیده #کرونا_هراسی را مهار کرد. در این راستا رسانه ملی و نخبگان باید از ضریب دادن افراطی به کرونا اجتناب کنند و آحاد مردم نیز میزان ساعات استفاده از فضای مجازی را کاهش دهند.