او در دوران فعالیتش در پرسپولیس و تیم ملی فوتبال ایران، یکی از بهترین مهاجمان زمان خود به شمار میرفت.
پرسپولیس و آکادمیکا پرتغال، ورزشگاه امجدیه، شهریور ۱۳۵۰.
همایون بهزادی به خاطر قدرتش در پرش و زدن ضربه سر و همچنین تواناییهای گلزنی به "سرطلایی" شهرت یافت.
ضربههای سر همایون بهزادی پل صعود تیم ایران به المپیک ۱۹۶۴ در توکیو بود.
دیدار دوستانه پرسپولیس و راهآهن در سال ۱۳۵۰.
یکی از حضورهای فراموشنشدنی همایون بهزادی به دیدار همواره داغ میان پرسپولیس و تاج (استقلال کنونی) در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۵۲ برمیگردد که با پیروزی چشمگیر شش بر صفر به سود پرسپولیس خاتمه یافت. بهزادی با زدن سه گل در یک نیمه چهرهی درخشان این مصاف بود.
مسابقات جام باشگاههای تهران در سال ۱۳۴۸
همایون بهزادی همچنین در بین سالهای ۱۳۴۱ تا ۱۳۵۱ خورشیدی ۳۵ بار پیراهن تیم ملی فوتبال ایران را بر تن کرد و ۱۳ گل نیز در این دیدارها به ثمر رساند.
در سال ۱۹۶۸ ایران میزبان مسابقات فوتبال جام ملتهای آسیا بود. ملیپوشان ایران با درخشش بهزادی که در چهار بازی چهار گل به ثمر رسانده بود، توانستند برای نخستینبار قله فوتبال آسیا را فتح کنند.
"سرطلایی" فوتبال ایران در آبان ماه سال ۱۳۵۴ خورشیدی در جریان دیدار تیمهای پرسپولیس و نفتیانیک باکو به فعالیتهای خود به عنوان بازیکن فوتبال پایان داد. او در آن زمان ۳۳ سال و ۱۰ ماه سن داشت.
پاییز ۱۳۵۰ و تمرین در ورزشگاه تازه تاسیس آزادی "آریامهر".
دیدگاه شما