آمریکا همیشه برنامه های کثیف خود در مورد منطقه ما را از طریق سعودی ها به اجرا گذاشته است. برنامه هایی نظیر تحریک صدام برای حمله به ایران، تشکیل گروهکهایی مانند القاعده و طالبان و اکنون نیز برنامه آوردن دمکراسی به کشورهای عرب. حالا که قصد دارد دمکراسی بیاورد، پس عربستان سعودی هم باید دمکراتیک شود.

از سوی دیگر، سعودی ها رقیب تازه ای در منطقه پیدا کرده اند که آن نیز شیخ قطر است. او نیز ثروتمند است و به آمریکایی ها می گوید که من خدمات بیشتری را به شما ارائه خواهم کرد. شاه عبداله و شیخ حامد در این رقابت به دستورات آمریکا عمل می کنند. هر دوی آنها در تونس، مصر، لیبی، یمن و اکنون در سوریه میلیاردها دلار خرج کرده اند. این پادشاه و شیخی که با دمکراسی آشنایی ندارند، اکنون به نام آمریکا به کشورهای عربی دمکراسی خواهند آورد. شاه عبداله برای جلوگیری از قیام مردمی بزرگترین بودجه تاریخ کشور را تهیه کرده است.

جناب پادشاه که برای اولین بار 150 نفر را به عنوان اعضای شورای مجلس منصوب کرده زنان را هم فراموش نکرده است. در مجلس 150 نفری، 30 زن منصوب کرده است. البته او فراموش نکرد که در این خصوص مقرراتی هم وضع کند و زنان به هیچ عنوان نباید با مردان کنار یکدیگر قرار گیرند و باید از قوانین شریعت پیروی نمایند. هر چند که شورای مجلس اختیاری ندارد ولی عضویت زنان در مجلس حایز اهمیت است. با این همه زنان نماینده مجلس نمی توانند رانندگی کنند چراکه به زنان گواهی نامه داده نمی شود. زنان نماینده مجلس نمی توانند به تنهایی به خیابان بروند چراکه اگر بدون برادر و یا همسر به خیابان بروند به عنوان زن بد تلقی می شوند. وضعیت در قطر، کشور شیخ حامد که با پادشاه عربستان در رقابت است و یا سایر کشورهای خلیج فارس هم چندان تفاوتی ندارد. ولی این پادشاه و شیخ قصد دارند دمکراسی را به کشورهای منطقه بیاورند. در این کشورها چیزی به نام انتخابات، قانون اساسی، حقوق بشر، رسانه آزاد، جوامع مدنی وجود ندارد. در مصر، لیبی و یمن زنان هیچگونه حضوری ندارند.

هیچ چیزی به نام حقوق زنان وجود ندارد و نخواهد داشت. در جریان قیام مردمی هم زنان حضور نداشتند. در سوریه وضعیت زیاد فرق نمی کند. در گروههای مختلفی که با استفاده از گفتار دینی قیام مسلحانه را ادامه می دهند، حتی یک زن هم حضور ندارد. در مناطقی که این گروهها حاکمیت دارند زنان حتی نمی توانند از خانه های خود خارج شوند و وسایل آرایش در این مناطق فروخته نمی شود. بهار عرب چنین چیزی است مرسی، رئیس جمهور مصر غیر از کلینتون با زنان دیگری دست نمی دهد. عقایدی که در نتیجه بهار عرب سر کار آمدند، تلاش دارند دمکراسی هایی نا تمام را جاسازی کنند. آمریکا هم با دورویی کامل از آنها حمایت می کند. همانطور که در گذشته طالبان را در افغانستان به قدرت رساند و سپس با شعار آزادی برای افغانستان این کشور را اشغال کرد.

 آمریکا در گذشته نیز اشخاصی مانند شاه، صدام، مبارک، بن علی و قذافی را برای برقراری نظام لائیک و ارائه خدمت به آمریکا حمایت کرد و سپس آنها را از بین برد. ولی زمانیکه انسانها متوجه این واقعیتها می شوند، کار از کار گذشته است. مردم و کشورها نیز در برابر این اشتباهات و یا به عبارت دیگر خیانتها از لحاظ سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و روانی هزینه سنگینی می دهند. شاید این سرنوشت این جغرافیا است. چراکه ظرفیت خیانت و رفتارهای بی اصول بسیار بالا است. آمریکا نیز این موضوع را از همه بهتر می داند و برای هر کسی نسخه ویژه ای را در نظر می گیرد. چراکه بیماری همه را به خوبی می داند. کسانیکه بیماری ندارند را هم بیمار می کند. مراحل بعدی هم بسیار آسان است!