در جنگ جهانی اول که در زمان احمد شاه آخرین پادشاه قاجار رخ داد، ایران اعلام بی‌طرفی کرد ولی با این حال ارتش انگلیس از جنوب و روس‌ها از شمال، کشور را اشغال کرده و شهرها و روستاها را غارت کردند. در نهایت نیز حدود ۹میلیون نفر از ۲۰میلیون نفر جمعیت ایران(یعنی ۴۰درصد جمعیت کشور) در اثر قحطی و گرسنگی ایجاد شده توسط ارتش انگلستان کشته شدند.

در جنگ جهانی دوم نیز حکومت رضا شاه پهلوی اعلام بی طرفی کرد ولی این بار هم به بی‌طرفی ایران اهمیت داده نشد و متفقین(یعنی دولتهای روس و انگلیس) از شما و جنوب، کشور را اشغال کردند و ارتش پهلوی اول هم به سرعت متلاشی شد و اجنبی‌ها ایران را اشغال کرده و مشغول کشتار و آزار و اذیت مردم شدند.

حتی در دوران پهلوی دوم که ایران در راستای منافع آمریکا و اروپا حرکت می‌کرد باز هم غربی‌ها به ایران رحم نکردند و با فشار به حکومت ایران باعث جدا شدن بحرین از خاک ایران شدند و این ننگ بزرگ را بر پیشانی پهلوی حک کردند.

در مقابل، پس از پیروزی انقلاب اسلامی با اینکه ایران در مقابل ابرقدرت‌های غرب و شرق ایستادگی و مقاومت کرد، پس از جنگ ۸ساله و دفاع مقدس حتی یک وجب از خاک خود را از دست نداد و تلفات بسیاری نیز به دشمن وارد کرد و فصلی از عزت و افتخار و سرافرازی را برای کشورمان رقم زد.

با دقت در تاریخ معاصر کشورمان متوجه می‌شویم که اولا دولت‌های استعمارگر جهان از زمان قاجار به ایران چشم طمع داشتند و دوما تسلیم و سازش در مقابل اجنبی هزینه‌های بسیار سنگینی برای ملت ایران داشته است اما مقاومت نه تنها هزینه کمتری داشته بلکه عزت و سرافرازی ملت ایران را هم به ارمغان آورده است.

تاریخ به ما این نکته طلایی را به وضوح نشان می‌دهد که «هزینه مقاومت کمتر از سازش است.»

طیب سعیدی