به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «عصرهمدان»؛ بی‌تردید در نظام اجتماعی، ارتباطات و تعاملات و رفتارهای جمعی بعضاً منتهی به برخی اختلافات و منازعات می‌گردد که این دعاوی یا امری خصوصی و مدنی به شمار می‌آیند و یا موضوعی عمومی بوده و مستلزم یک پاسخ جامع می‌باشند.

از طرفی در هر نظام حقوقی حکومتها به دنبال سازماندهی روابط مدنی بوده و در دعاوی ناشی از آن این افراد هستند که خود باید از منافع خویش صیانت یا دفاع نمایند و اگر ضرر یا خسارتی در این فرآیند به شخصی وارد شود، مکلف است دلایل خود را به مراجع اداری یا قضایی رسیدگی‌کننده به اختلاف ارایه نمایند.

اما در رفتارهای مخل نظم عمومی که در حالت کلی به ناهنجاری‌های اجتماعی معروفند، به‌ لحاظ حفظ نظم عمومی هر دولت و حکومتی مکلف به تصویب قوانینی جهت برخورد با ناقضان آن حسب مورد براساس تخلف یا بزه ارتکابی می‌باشند که از انها به مقررات کیفری یا جزایی و ادای و انتظامی یاد می‌شود.

در خلال این ساختار، اصولاً اشخاص در دعاوی شخصی خود تمایل دارند بیشترین بهره را از ظرفیت دستگاههای حکومتی برای اثبات ادعای خود ببرند و همواره در ادعاهای خصوصی تقاضای بازداشت، تنبیه و مجازات فرد مقابل را دارند.

از این خلا، تقاضا و تمایلات اجتماعی، افراد سودجو می‌توانند بیشترین بهره را ببرند!

رسانه‌نما معاند با بهره‌گیری حداکثری از این بخش، هنگامی که مدعی قادر به اثبات ادعای خود از طریق قانونی نیست، وارد شده و مانند پتروس فداکار اقدام به رسانه‌ای کردن ادعاها می‌نماید و هم به هدف خود در جذب مخاطب و اثبات فداکاری خود به کشور متخاصم می‌رسد و هم به محلی جهت تسویه حسابهای شخصی، صنفی و اداری تبدیل می‌شود.

این رسانه‌نما با بهره هوشی خود و ضعف آگاهی مخاطبان، توانسته ضمن آمیختن حقیقت با دروغ به نحوی زیرکانه مخاطبان خود را به سمت اهداف خویش اعم از ترور شخصیت، وفاداری به کشور پناهنده، تسویه حساب شخصی سوق دهد و در زمانهایی که هجمه علیه خود می‌بیند، همه‌پرسی برم یا بمانم را کلید میزند! و حتی تشکیل پرونده‌های قضایی را که ماهها از زمان ان سپری شده، به نام خود ثبت می‌کند تا بگوید اگر من نبودم این پرونده و یا آن برخورد انجام نمی‌گرفت!
تاکنون اندیشده‌اید علت این‌همه هجمه از سوی یک پناهنده معاند به دستگاه قضایی چیست؟

پاسخ آسان است؛ پلمب آموزشگاه نامبرده توسط دادستان وقت همدان، منجر به ابراز خصومت شخصی و انتصاب اتهامات متعدد به قضات و دستگاه قضایی از آن زمان تاکنون گردید، به‌نحوی که زحمات قضات پاک دست را در این استان پایمال نموده و از سکوت رسانه‌ای نیز بهره برده است.

اما صرف نظر از عقوبت دنیوی در انتظار مشارالیه و تمام کسانی که خواسته و ناخواسته با وی همکاری نموده‌اند در آینده‌ای نزدیک، سرنوشت ناخوشایند کسانی که ابروی مسلمانان را نشانه گرفته‌اند، هشدار آیات و روایاتی است که ان‌ را جنگ با خدای سبحان دانسته و بی‌شک می‌بایست منتظر تفسیر «اِنّا مِنَ المُجرِمینَ مُنتَقِمون» در این دنیا دیر یا زود برای خود باشند