او در این نامه داستانی جیمز باندی از مبارزات پرثمر خود در تیر ماه آن سال ارائه کرده است. اما نکته جالب تر مقدمه انتقادی او خطاب به احمد شهید است. آنجا که می نویسد:
«تا اینجا آنچه که برای بسیاری از مردم ایران قابل فهم است اینکه در عمل شاهدند از یکسو، سیاستهای شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در راستای منافع قدرتهای نظامی و اقتصادی جهان غرب تنظیم شده است به طوری که تنها با اراده آن کشورهاست که سیاستهای شورای حقوق بشر در آن سازمان قابل پیگیری و اجرا می باشد و از دیگر سو، جهان غرب تاکنون در عمل نشان داده است که حتی در این عصر آگاهی یعنی عصر اینترنت و ماهواره هم، چون گذشته حقوق بشر در ایران را قربانی منفعت و مصلحت خویش می کند و شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد هم به دلیل عدم استقلال کافی یعنی به دلیل برخورداری از استقلال نسبی در عمل چاره ای جز همراهی با آنان ندارد.
جناب احمد شهید، اینجانب بر این عقیده ام که انتخاب شما به عنوان نماینده اخیر از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای رسیدگی به امور مربوط به نقض حقوق بشر در ایران در حقیقت برای دفاع از استیفای حقوق پایمال شده مردم ایران صورت نگرفته است بلکه آن شورا به این منظور دست به انتخاب نماینده ای چون شما زده است تا در حقیقت نمایندگی شما در این امور به منزله اهرم فشاری باشد برای وادار کردن رژیم ایران جهت عقب نشینی از مواضع اصرار سرسختانه تولید سلاح های هسته ای و کشتارهای جمعی.»
یکی نیست بگوید تو که اینقدر خوب می دانی مأموریت احمد شهید فشار از سوی غرب به ایران است و نه احقاق حقوق بشر، پس این داستان سرایی ها برای چیست؟
گفتنی است بعد از انتصاب احمد شهید به عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر از سوی سازمان ملل متحد، نماینده آمریکا در این سازمان اعلام کرد؛ آقای احمد شهید برای ارائه گزارش خود با کارشناسان وزارت خارجه ما همکاری نزدیک دارد!
نماینده آمریکا در سازمان ملل از گروههای اپوزیسیون نیز خواسته بود، ضمن همکاری با احمد شهید زمینه لازم برای گزارش وی از نقض حقوق بشر در ایران را فراهم آورند. بعد از این اظهارات، روزنامه فرانسوی فیگارو نوشت؛ قرار است احمد شهید گزارش خود را بعد از بررسی و تحقیق از نقض حقوق بشر در ایران ارائه دهد یا این گزارش از قبل آماده شده و احمد شهید فقط مأمور تسلیم آن به کمیته حقوق بشر سازمان ملل است!